Koortsblaasjes - ook wel koortsblaasjes genoemd - zijn een symptoom van een infectie met het herpes simplex-virus. De American Social Health Association meldt dat tot 90 procent van de Amerikanen het virus draagt. Een derde ervaart periodieke uitbraken die soms gepaard gaan met griepachtige symptomen. De afwezigheid van kenmerkende ademhalingssymptomen van griep zoals droge hoest en verstopte neus onderscheidt griepachtige symptomen als gevolg van herpes en die veroorzaakt door het influenzavirus.
Koorts
Lage koorts of een subjectief gevoel van koortsigheid zonder een meetbare verhoging van de lichaamstemperatuur duiden soms op een dreigende uitbarsting van koortsblaren. Dr. Lawrence Corey in "Harrison's Principles of Internal Medicine" legt uit dat koorts drie tot zeven dagen kan duren en is vaak het eerste griepachtige symptoom dat moet worden opgelost. Voor koorts die de rust verstoort, kunnen patiënten vrij verkrijgbare geneesmiddelen die paracetamol of ibuprofen bevatten, proberen.
Pijn
Naast mondpijn melden patiënten met koortsblaren vaak andere pijnsymptomen, zoals hoofdpijn, pijnlijke spieren en soms gewrichtspijn. Teder, erwt-sized knobbels op de nek en op de hoek van de kaak vertegenwoordigen gezwollen lymfeklieren. Helaas, volgens de auteurs van een rapport uit 2008 in de "Archives of Internal Medicine", houden pijnsymptomen vaak 10 tot 14 dagen aan en verzakken ze zich alleen wanneer koortsblaren beginnen te helen.
Weinig trek
Dr. Corey merkt op dat patiënten met koortsblaren vaak klagen over een slechte eetlust, vooral tijdens de eerste dagen van de uitbraak. Slechte eetlust kan de reactie van het immuunsysteem op de infectie weerspiegelen of, in het geval van koortsblaren, meer lokale symptomen. Gezwollen lymfeklieren kunnen de kaakbewegingen die nodig zijn voor het slikken uiterst pijnlijk maken. Ook weten de meeste mensen koortsblaasjes die op de lippen voorkomen, maar weinigen weten dat soortgelijke laesies zich ook in de mond kunnen ontwikkelen, vooral tijdens de eerste uitbraak.
