Chemisch gezien is kaliumbromide vrij eenvoudig. Samengesteld uit slechts één kaliumion en één bromide-ion, is kaliumbromide toch buitengewoon veelzijdig. Deze witte, geurloze, kristallijne samenstelling met een extreem hoog smeltpunt van 1346 graden F speelt een rol in theoretisch wetenschappelijk onderzoek, in praktische fotografieoplossingen en in dierlijke en menselijke geneeskunde.
Veterinair gebruik
Kaliumbromide behandelt aanvallen bij honden. Aanvalsactiviteiten initiëren met hoge niveaus van elektrische activiteit in hersenweefsels. Hoge niveaus van chloride stimuleren deze elektrische activiteit. De bromide-ionen van kaliumbromide concurreren met chloride in hersenweefsels, verlagen het chloridegehalte en remmen de start van epileptische aanvallen. Kaliumbromide is geen eerstelijnsgeneesmiddel om aanvallen te behandelen, omdat er significante bijwerkingen zijn in vergelijking met de meer populaire fenobarbital en omdat het vier maanden kan duren om een therapeutische steady-state bromide-concentratie in de hersenen te bereiken.
Epileptische aanvallen bij katten en paarden kunnen ook worden behandeld en gecontroleerd met kaliumbromide, maar vanwege de incidentie van bijwerkingen, met name bij katten, wordt het zelden gebruikt.
Menselijk gebruik
In 1857 ontdekte Sir Charles Locock de anticonvulsieve en kalmerende activiteit van kaliumbromide bij de mens. Dientengevolge werd kaliumbromide gebruikt om epileptische aandoeningen en epileptische aandoeningen te behandelen tot de ontdekking van fenobarbital in 1927. Hoewel het niet langer een vergunde medicatie is in de Verenigde Staten, kan speciale toestemming van de FDA worden verleend voor gebruik, maar de productie van bromiden is nu voornamelijk gedegradeerd tot alleen chemische bedrijven.
spectrofotometrie
Kaliumbromide helpt bij het karakteriseren van vloeibare verbindingen met behulp van infrarood spectroscopie. Infraroodspectroscopie, zoals alle soorten spectroscopie, is een techniek die wordt gebruikt om verbindingen te identificeren en monstersamples te onderzoeken. Elk molecuul heeft een uniek absorptieprofiel dat wordt bepaald door een bundel infraroodlicht door het monster te laten gaan. Voor het bereiden van vloeistof- en gasmonsters voor infraroodspectroscopie wordt het monster ingeklemd tussen twee platen van een zout, zoals kaliumbromide. De platen zijn transparant voor het infrarode licht en introduceren geen lijnen op de spectra. Potassiumbromidezoutplaten worden gebruikt omdat ze de gewenste eigenschap hebben om zacht en hygroscopisch te zijn - in staat om watermoleculen aan te trekken.
fotografie
Kaliumbromide is een zout dat wordt gebruikt voor het maken van fotografisch papier en platen en voor procesgravure. Gevonden in oplossingen voor algemene doeleinden en afdrukontwikkeling, is kaliumbromide een sterk oplosbare alkalische versneller in oplossingen voor röntgenfilms, films met continue tint die een hoger contrast dan normaal vereisen, versterkingsoplossingen die worden aanbevolen voor het verhogen van de afdrukdichtheid van dunne negatieven, koude en warme tonen ontwikkelaarsoplossingen en universele ontwikkelaars voor projectie- en contactdocumenten.
Wetenschappelijk onderzoek
Potassiumbromide wordt vaak gebruikt in wetenschappelijke onderzoeksprojecten, waaronder de isolatie van plasma-membraaneiwitten van planten, insect-lipoproteïnen en apoflavoproteïnen. Capillaire elektroforese, de scheiding van dubbelstrengig DNA, maakt gebruik van kaliumbufferoplossingen. Kaliumbromide levert ook chemische tussenproducten voor de vervaardiging van verschillende industriële en onderzoekchemicaliën.
