Melk is een voedzaam voedsel dat proteïnen, koolhydraten, vitamines, mineralen en, mogelijk, afhankelijk van de variëteit aan melk die je drinkt, energierijke vetten levert. Voor macronutriënten is echter een vertering nodig om hun voedingsvoordelen te ontsluiten. Als onderdeel van de spijsvertering, scheiden specifieke enzymen de macrovoedingsstoffen - dat wil zeggen, het eiwit, de koolhydraten en vetten - af in melk zodat uw lichaam ze kan opnemen en gebruiken.
Proteïne-spijsvertering
Een kopje melk levert 8 gram eiwit, volgens de Dairy Council of California. Eiwitten zijn grote moleculen die te groot zijn om door de dunne darm te worden opgenomen; je lichaam moet ze afbreken in hun samenstellende aminozuur-bouwstenen voor absorptie. Een aantal spijsverteringsenzymen, gezamenlijk bekend als proteasen, volbrengen deze taak. Sommige proteasen zijn exopeptidasen die aminozuren van beide uiteinden van het eiwitmolecuul afbreken, terwijl andere - de endopeptidasen - in het middelste gedeelte van het eiwit werken. Samen knippen deze enzymen individuele aminozuren af om een pool van vrije aminozuren te creëren die klaar zijn voor absorptie door de cellen van de dunne darm.
Koolhydraatvertering
Lactose, of melksuiker, is het koolhydraat dat van nature in melk voorkomt. Deze suiker is een disaccharide of een suiker met twee eenheden die bestaat uit twee kleinere suikers die aan elkaar zijn gebonden. Omdat uw darmcellen alleen de kleinere monosacchariden kunnen opnemen, moet lactose worden afgebroken door het enzym lactase. Zodra lactase de melksuiker in afzonderlijke suikereenheden afbreekt, voeren de absorberende cellen van de dunne darm ze naar de bloedbaan. Sommige soorten melk - chocolademelk bijvoorbeeld - bevatten extra suiker in de vorm van sucrose. Net als lactose, vereist de disacharide-sucrose digestie voorafgaand aan absorptie, in dit geval door het enzym sucrase.
Fat Digestion
Verschillende soorten melk bevatten verschillende hoeveelheden vet. Vetvrije of magere melk voegt geen vet toe aan uw dieet, terwijl volle melk bijna een gram levert voor elke ounce die u drinkt, stelt de Dairy Council of California. Vetten of lipiden in de melk die je drinkt, moeten worden verteerd met behulp van een enzym dat lipase wordt genoemd. Dit spijsverteringsenzym breekt vetmoleculen af in monoglyceriden en vrije vetzuren. Net als bij aminozuren en monosacchariden zijn monoglyceriden en vetzuren klein genoeg om absorptie door uw dunne darm te ondergaan.
overwegingen
Elke aandoening die van invloed is op het vermogen van uw lichaam om spijsverteringsenzymen te produceren, kan het voedingsvoordeel van het voedsel, zoals melk, verminderen. Dr. Peter King van Francis Marion University zegt bijvoorbeeld dat wereldwijd tot 50 procent van de mensen onvoldoende lactase produceert om het koolhydraat in melk te verteren. Deze aandoening staat bekend als lactose-intolerantie en voorkomt dat u de beschikbare energie in melksuiker extraheert en een onaangename verstoring van de spijsvertering veroorzaakt. Door lactasupplementen aan uw dieet toe te voegen of lactase-behandelde melk te drinken, kunt u profiteren van de rijke voedingsstoffen van de melk zonder ongemakkelijke spijsverteringsproblemen te veroorzaken.
