Alfa-liponzuur is een antioxidant die wordt aangemaakt in het lichaam en die helpt glucose om te zetten in energie, naast het vernietigen van vrije radicalen. Er zijn ook aanwijzingen dat alfa-liponzuur wordt gebruikt voor de regeneratie van andere antioxidanten, zoals vitamine C, nadat ze vrije radicalen hebben aangevallen. Het is aangetoond dat alfa-liponzuur de insulinegevoeligheid bij type 2-diabetici verbetert en de tumorceldood bevordert, stelt het Memorial Sloan Kettering Cancer Center.
Orgaanvlees
Het Memorial Sloan Kettering Cancer Center meldt dat alfa-liponzuur gebonden is aan eiwitten, met name lysine, in voedingsmiddelen. Deze gebonden verbindingen worden lipoyllysine genoemd. Alfa-liponzuur wordt in grote hoeveelheden aangetroffen in lichaamsweefsel dat grote hoeveelheden mitochondria bevat, de krachtpatser van de cellen. Organisch vlees bevat grote hoeveelheden mitochondriën en bijgevolg grote hoeveelheden lipoyllysine. Het Linus Pauling Institute merkt op dat nier, hart en lever voedselbronnen zijn die alfa-liponzuur bevatten.
Plant Bronnen
Chloroplasten zijn de energieproductiecellen in planten. Alfa-liponzuur is verantwoordelijk voor energieconversie in cellen, dus voedingsmiddelen met grote hoeveelheden chloroplasten zullen grote hoeveelheden alfa-liponzuur bevatten. Plantaardige bronnen van alfa-liponzuur zijn broccoli, spinazie, groene struiken en snijbiet, legt Linus Pauling Institute uit. Lipoyllysine is ook gevonden in tomaten, erwten en spruitjes.
Gist
Alfa-liponzuur kan ook worden gevonden in gist, met name biergist, dat is gemaakt van een eencellige schimmel. Volgens het Linus Pauling Institute heeft consumptie van alfa-liponzuur uit voedsel geen significant effect op het vrije liponzuur in plasma, terwijl gratis liponzuur in supplementen resulteert in aanzienlijke plasmabewegingen. Volgens het Memorial Sloan Kettering Cancer Center is het gebonden alfa-liponzuur in voedsel moeilijk te splitsen en daarom is het minder beschikbaar om in het bloedplasma te komen. Het vrije alfa-liponzuur dat in supplementen wordt gevonden, is niet gebonden en komt gemakkelijk in het plasma, waar het op grote schaal door het lichaam wordt verspreid.
