De voedingswaarde van voedsel bepaalt waar een voedsel van gemaakt is en de impact op het lichaam. Vanwege ziekte- en gewichtscontrole is het bijzonder belangrijk om de voedingswaarde van voedsel te begrijpen vanwege de invloed op het lichaam in verband met de inname van cholesterol, vet, zout en suiker. Het voedseletiket is het belangrijkste hulpmiddel waarmee consumenten de voedingswaarden kunnen begrijpen om weloverwogen beslissingen te nemen over de consumptie.
Het voedingsetiket
De Amerikaanse Food and Drug Administration gaf voedseletikettering in 1990 opdracht onder de Nutrition Labelling and Education Act (NLEA). In 1994 waren levensmiddelenbedrijven wettelijk verplicht om het nieuwe voedseletiket op alle verpakkingen te gebruiken. Het is echter bijna 20 jaar geleden dat het label opnieuw werd onderzocht en geanalyseerd om de consument beter van dienst te kunnen zijn.
Het voedseletiket geeft feiten over calorieën en portiegrootte, vet-, suiker-, natrium-, koolhydraat-, eiwit-, vitamine- en minerale inname op basis van een dieet met 2000 calorieën.
De ingrediëntenlijst
De ingrediëntenlijst staat vol met waardevolle informatie, maar wordt vaak over het hoofd gezien. Ingrediënten zijn de sleutel tot het bepalen van welk voedsel is gemaakt en uiteindelijk, voedingskundige feiten. Veel mensen realiseren zich bijvoorbeeld niet een voedsel dat als een volledig graanvoer wordt verkocht en waarin verrijkt tarwemeel een eerste ingrediënt is, het is voornamelijk gewoon geraffineerd meel. Daarom zou de volkorenclaim niet helemaal een feit zijn. Dit kon alleen worden bepaald door het lezen van de ingrediëntenlijst en het vergelijken van voedingsfeiten.
Vetten en suikers definiëren
Vetgehalte wordt soms gedetailleerd voor de vermelding van slechte vetten door de consument; verzadigd en trans en goede vetten; meervoudig onverzadigd en enkelvoudig onverzadigd. Verzadigde vetten komen vooral voor in dierlijke producten zoals vlees, zuivel en eieren. Transvetten worden aangetroffen in gefrituurd en verwerkt voedsel. Beide kunnen het totale cholesterol- en LDL-gehalte in het lichaam verhogen. Enkelvoudig onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetten verlagen beide het totale cholesterol; enkelvoudig onverzadigde vetten verhogen echter ook het HDL-niveau.
Er zijn twee soorten suikers: natuurlijk voorkomende en geraffineerde of toegevoegde suikers. Natuurlijk voorkomende suikers zijn te vinden in fruit en melk. Geraffineerde of toegevoegde suikers worden vermeld als: high-fructose glucosestroop, tafelsuiker, glucosestroop, vruchtensapconcentraten, maïszoetstof. Suikers zijn niet gedefinieerd op het voedingsetiket en onderzoekers suggereren dat alleen toegevoegde suikers moeten worden vermeld.
Aanbevolen dagelijkse inname
Bij het lezen van het voedseletiket is het handig om te weten wat de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid is voor een gezonde volwassene. Volgens de American Heart Association zijn aanbevelingen voor cholesterol, vet, natrium, vezels en suiker:
Cholesterol: 300 milligram of minder voor mensen zonder hartziekte; 200 milligram of minder voor mensen met hartaandoeningen Vet: 25 tot 35 procent van het totale aantal calorieën, 7 procent verzadigd en 1 procent transvet Natrium: minder dan 2300 mg ideaal, 1500 mg per dag Vezel: 14 gram vezels voor elke 1000 calorieën die nodig zijn Suiker: niet meer dan 100 calorieën toegevoegde suiker voor vrouwen en 150 calorieën toegevoegde suiker voor mannen
Een nieuw label
Het huidige label heeft in de loop der jaren kleine wijzigingen ondergaan, maar voedingsonderzoek is geavanceerder en de kennis van de consument is toegenomen ten aanzien van voedingswaarden. Onderzoekers en consumenten vragen om een make-over voor het etiket. Enkele suggesties voor een bijgewerkt label zijn: geef aan welk percentage granen volle granen zijn; onthullen wanneer vetten en suikers als hoog worden beschouwd, wordt het cafeïnegehalte altijd vermeld en worden toegevoegde suikers specifiek voor type vermeld.
