Hoesten is een van de meest herkenbare symptomen van ziekte. Het kan ook een van de meest irritante zijn. Regelmatig hoesten kan de keel irriteren, de ribben pijnlijk maken en zelfs gênant zijn. Hoesten met betrekking tot bovenste luchtweginfecties is een van de meest voorkomende redenen voor ambulante bezoeken aan zorgverleners.
Opiate Antitussives
Opiaat-antitussiva zijn narcotische middelen die centraal werken om de hoestreflex te onderdrukken. Het exacte werkingsmechanisme in onbekend. Dit medicijn vereist evaluatie door een arts of een nurse-practitioner en het vereist een recept. Hydrocodon is een semi-synthetisch opiaat en wordt geacht het sterkste effect te hebben bij het blokkeren van de hoestreflex. Zoals alle narcotica kan het slaperigheid veroorzaken en de luchtwegen verminderen. Bovendien kan chronisch gebruik leiden tot verslaving. Het wordt vaak gecombineerd met medicijnen zoals paracetamol en homatropine om overmatig gebruik te ontmoedigen.
Codeïne is een van nature voorkomende opiaat-alkaloïde, ongeveer 10 procent van de medicatie wordt omgezet in morfine. Het is aanzienlijk minder verslavend dan de meeste andere opiaten.
Niet-opiaat-antitussiva
Dextromethorphan is een niet-opiaat antitussief medicijn dat al sinds 1958 vrij verkrijgbaar is. Het heeft niet de bijwerkingen van sedatie of respiratoire suppressie. Over de effectiviteit ervan is gediscussieerd en het wordt over het algemeen niet als effectief beschouwd bij kinderen. Benzonaat is een relatief effectieve medicatie die alleen op recept verkrijgbaar is. De chemische structuur is vergelijkbaar met lokale anesthetica, en er wordt gedacht dat de hoestreflex verdoofd wordt om veelvuldig hoesten te voorkomen.
expectorantia
Gauifenisen is een slijmoplossend middel waarvan wordt aangenomen dat het de luchtwegen smeert en de kwaliteit van het slijm verandert. Van Gauifenisen wordt gedacht dat het zijn effect produceert door de hoeveelheid water in de bronchiale afscheidingen te vergroten, waardoor ze gemakkelijker kunnen worden opgehoest.
