Vertragingen in de ontwikkeling van het kind kunnen fysiek, emotioneel, cognitief of sociaal zijn. Ze komen voor wanneer een kind zich niet in hetzelfde basistarief ontwikkelt als andere kinderen van dezelfde leeftijd. Vertragingen in de ontwikkeling van welke aard dan ook hebben een negatief effect op de verwerving van sociale vaardigheden. Vaak gebeurt dit omdat de ouders en kinderen het niet begrijpen en zich daarom niet kunnen aanpassen aan atypische ontwikkeling. De eerdere ontwikkelingsachterstanden worden gedetecteerd in uw kind, hoe gemakkelijker het zal zijn om hem te helpen bij het leren van noodzakelijke en op leeftijd passende sociale vaardigheden.
Risicofactoren
Minderjarige slachtoffers van misbruik en verwaarlozing lopen ook het risico op een vertraging in de ontwikkeling van sociale vaardigheden. Vertragingen bij de ontwikkeling worden veroorzaakt door een aantal verschillende situaties en handicaps. Sommige kinderen worden geboren met afwijkingen die kunnen bijdragen aan vertragingen in de ontwikkeling, zoals het syndroom van Down en autisme. Andere factoren die ook kinderen in gevaar brengen voor vertragingen die sociale vaardigheden beïnvloeden, zijn milieu- of psychologisch. Enkele veel voorkomende voorbeelden zijn onder meer misbruik, verwaarlozing en reactieve hechtingsstoornis. Door nauwlettend te letten op de interactie van uw kind of student met anderen, kan de aanwezigheid van ontwikkelingsachterstanden worden vastgesteld en kan het kind zorgen voor voldoende sociale vaardigheden.
Implicaties
Kinderen met ontwikkelingsachterstand vinden het moeilijk om te socialiseren, wat vaak leidt tot isolatie van leeftijdsgenoten. Kinderen die geen mijlpalen in de ontwikkeling bereiken als ze zich bij hun leeftijdsgenoten niet op hun plaats zouden voelen. In situaties waarin een ontwikkelingsachterstand fysiek of cognitief van aard is, in tegenstelling tot sociaal, wordt de sociale vaardighedenacquisitie van een kind nog steeds negatief beïnvloed. Vanwege de stress die zich met moeite ontwikkelt, is het waarschijnlijker dat een kind niet de tijd en moeite zal kosten die nodig zijn om vrienden te worden of andere sociale relaties te vormen. Naarmate een kind ouder wordt, zal dit onvermogen om te functioneren in sociale situaties school en het leven in het algemeen steeds moeilijker maken.
Pervasieve ontwikkelingsstoornissen
Kinderen met pervasieve ontwikkelingsstoornissen vinden het soms moeilijk om emoties onder controle te houden. Pervasieve ontwikkelingsstoornissen - waaronder autisme, het syndroom van Asperger, de desintegratiestoornis bij kinderen en het Rett-syndroom - worden gekenmerkt door verschillende gradaties van sociale, communicatie- en gedragsproblemen. Autistische kinderen hebben bijvoorbeeld communicatie-uitdagers die variëren van nooit spreken tot relatief normale taalontwikkeling. Kinderen gediagnosticeerd met pervasieve ontwikkelingsstoornissen vinden het moeilijk om in sociale situaties te zijn vanwege een onvermogen om emoties te beheersen, zich te verhouden tot anderen en gespreksvaardigheden te ontwikkelen.
Hoe te helpen
Socialiseren van kinderen met vertragingen in de ontwikkeling op jonge leeftijd helpt bij het leren van sociale vaardigheden. Leraren en ouders zijn het best uitgerust om kinderen met een ontwikkelingsachterstand te socialiseren. Een gebruikelijke manier om dit te doen is ervoor te zorgen dat het kind niet geïsoleerd is van anderen in haar leeftijdsgroep, noch binnen noch buiten school. Kinderen die al op vroege leeftijd associëren met leeftijdsgenoten van hetzelfde leeftijdsgroep zullen sneller geneigd zijn manieren te vinden om in te passen, zelfs wanneer een of meer ontwikkelingsgebieden zijn uitgesteld. Zodra een ontwikkelingsachterstand is vastgesteld en van andere mogelijke verklaringen is gescheiden, is een behandelplan dat spraak-taaltherapie, gedragstherapie of training van sociale vaardigheden omvat nuttig.
