Peptiden en polypeptiden zijn beide ketens van aminozuren. Uw endocriene systeem scheidt peptiden en polypeptiden af. Nadat ze zijn uitgescheiden, verdeelt je bloed peptiden en polypeptiden om organen zoals je hart, nieren en lever te beëindigen. Endocriene organen die bij dit afscheidingsproces betrokken zijn, zijn uw schildklier, hypothalamus, hypofyse, bijnieren, endocriene pancreas, vetweefsel en eierstokken.
Definities
Peptiden en polypeptiden zijn aminozuurketens van verschillende lengtes. Een peptide bevat twee of meer aminozuren en een polypeptide bevat aan de andere kant tien of meer aminozuren. Peptide-bindingen houden zowel peptiden als polypeptiden bijeen. De T-cellen in uw lichaam herkennen peptiden en polypeptiden als zeer kleine eiwitten. Bovendien gebruiken sommige farmaceutische producten peptiden en polypeptiden in vaccins om antilichaamproductie te stimuleren.
Peptide Strings
Twintig aminozuren vormen de bouwstenen voor eiwitten. Aminozuren kleven chemisch aan elkaar door peptidebindingen te vormen. Je kunt elke reeks van twee of meer aminozuren een peptide noemen. Een polypeptide is dus een type peptide. Verder bevatten dipeptiden, tripeptiden en tetrapeptiden respectievelijk twee, drie en vier aminozuren. Een oligopeptide is de algemene term voor peptiden die 12 tot 20 aminozuren bevatten. Peptiden bevatten ook zelden reeksen van meer dan 30 aminozuren.
polypeptiden
Biochemici gebruiken in het algemeen de term polypeptide voor het beschrijven van middelgrote peptideketens bestaande uit 10 of meer aminozuren. In de biochemie is de term eiwit niet-specifiek, omdat het aminozuurketens van elke lengte omvat. Polypeptiden verwijzen echter naar eiwitten van een bepaalde grootte. Daarom verwijst de term polypeptide naar een algemene grootte van peptideketens. Het insulinine van het pancreashormoon is een voorbeeld van een polypeptide. Insuline helpt uw lichaam om suiker te gebruiken en op te slaan.
eiwitten
Peptiden en polypeptiden zijn beide eiwitten, maar biochemici beschrijven in het algemeen peptiden en polypeptiden niet met behulp van het generieke term-eiwit. Verder gebruiken biochemici normaal gesproken alleen het woord proteïne als ze verwijzen naar grote peptidemoleculen. Ze kunnen een lange enkelvoudige aminozuurketen bevatten of bestaan uit meerdere aminozuurketens die aan elkaar zijn verbonden. Een voorbeeld van een groot eiwit is hemoglobine. Je rode bloedcellen bevatten hemoglobine en dit eiwit bevat vier aminozuurketens.
