Hersenverlamming beschrijft een neurologische aandoening die wordt veroorzaakt door hersenbeschadiging die gewoonlijk optreedt tijdens de foetale ontwikkeling of bevalling. De schade aan de hersenen interfereert met spiercoördinatie en lichaamsbewegingen, wat een vertraagde ontwikkeling bij zuigelingen tot gevolg heeft. Symptomen van hersenverlamming zijn onder meer een gebrek aan spiercoördinatie, stijve of strakke spieren, een afvallende voet, een ongebalanceerde gang, gehurkt lopen, lopen op de tenen, een gebrek aan spiertonus, overmatig kwijlen, tremoren en problemen met taken die nauwkeurige bewegingen vereisen, zoals een shirt dichtknopen. Artsen verwarren vaak vele andere ziekten met vergelijkbare symptomen voor hersenverlamming; een van de meest onderscheidende kenmerken is echter dat hersenverlamming niet degeneratief is, wat betekent dat de symptomen niet na verloop van tijd verslechteren.
Ziekte van Pelizaeus-Merzbacher
De ziekte van Pelizaeus-Merzbacher, geclassificeerd als een zeldzame genetische aandoening, behoort tot de groep van ziekten die bekend staan als leukodystrofieën. Leukodystrofieën beïnvloeden de groei van myeline - de vetachtige substantie die de zenuwen door het lichaam en de hersenen omringt. Net als hersenverlamming veroorzaakt de ziekte van Pelizaeus-Merzbacher spierzwakte en een gebrek aan coördinatie, wat resulteert in een vertraagde ontwikkeling zoals beschreven door het National Institute of Neurologic Disorders and Stroke.
Hoewel de symptomen van de ziekte Pelizaeus-Merzbacher vaak een verkeerde initiële diagnose van hersenverlamming veroorzaken, onderscheiden verschillende verschillen de twee stoornissen. Cerebrale parese treedt op als gevolg van hersenschade, terwijl Pelizaeus-Merzbacher optreedt als gevolg van een genetische mutatie die de productie van een myeline-eiwit beïnvloedt. Pelizaeus-Merzbacher is een degeneratieve aandoening die ervoor zorgt dat de symptomen geleidelijk verslechteren terwijl de symptomen van de hersenverlamming hetzelfde blijven.
Charcot-Marie-Tooth Disease
De ziekte van Charcot-Marie-Tooth, CMT, is de meest voorkomende neurologische aandoening, volgens de Charcot-Marie Tooth Association, die ongeveer 2,6 miljoen mensen wereldwijd treft. Hoewel symptomen van CMT, waaronder spierzwakte, een valvoet, een ongebalanceerde gang en tremoren, lijken op hersenverlamming waardoor een verkeerde diagnose ontstaat, hebben de twee stoornissen verschillende kenmerken.
CMT is een progressieve neurologische aandoening die de zenuwen beïnvloedt die de spieren beheersen, in tegenstelling tot hersenverlamming die de hersenen beïnvloedt. CMT veroorzaakt een verlies van zenuwfunctie resulterend in een tintelend of branderig gevoel, neuropathische pijn en een sensorisch verlies.
Rett-syndroom
Rett-syndroom, een neurologische aandoening die vooral vrouwen treft, veroorzaakt ontwikkelingsachterstanden die vaak in de eerste drie jaar werden opgemerkt, vergelijkbaar met cerebrale parese. De vroege tekenen van evenwichts- en coördinatieproblemen, het onvermogen om dingen te bereiken en problemen met lopen, leiden vaak per vergissing tot de diagnose van hersenverlamming.
Rett-syndroom, geclassificeerd als een van de stoornissen van het autismespectrum, treedt op als gevolg van een genetische mutatie op het X-chromosoom, volgens het National Institute of Child Health and Human Development. Zuigelingen met het Rett-syndroom ontwikkelen zich in het begin vaak normaal, maar stoppen dan met het ontwikkelen van zelfs het verliezen van reeds verkregen vaardigheden. Degenen met het syndroom van Rett vertonen vaak stereotiepe handbewegingen zoals handwringen en vertonen tekenen van angst, sociale en gedragsproblemen en intellectuele handicaps.
