Een persoon die wordt beschouwd als een sociopaat heeft gedrag ontwikkeld dat de rechten van anderen schendt. Vaak zijn deze crimineel van aard. Het "Diagnostisch en Statistisch Handboek van psychische stoornissen, Vierde editie" (DSM-IV) beschrijft sommige van deze gedragingen als niet-conformeren aan de regels van de maatschappij, bedrog, impulsiviteit, roekeloos in gevaar brengen van zichzelf of anderen en een gebrek aan spijt. Dit gedrag valt onder een aandoening die antisociale persoonlijkheidsstoornis wordt genoemd. Sommige oorzaken van deze aandoening zijn terug te voeren tot de kindertijd.
Kindermishandeling en verwaarlozing
Kinderen die zijn misbruikt door hun ouders of verzorgers kunnen later in hun leven ernstige gevolgen ondervinden. De kans om een sociopaat te worden, neemt toe als een kind wordt blootgesteld aan dit soort mishandeling. Een kind met verre en ongeïnteresseerde ouders loopt ook risico. Donald Black, M.D., van PsychCentral legt uit dat kinderen met dit soort zorgverleningen er vaak niet in slagen gehechtheid te vormen aan hun ouders of verzorgers, waardoor het moeilijker wordt om deze banden later met anderen te vormen. Ouders die niet beschikbaar zijn, bieden vaak weinig toezicht of regels. Dit resulteert in een kind dat niet het belang heeft geleerd van het volgen van regels, thuis, op school of in de samenleving. Beledigende, verwaarlozende of afwezige ouders slagen er niet in goede voorbeelden te zijn voor het kind om te volgen naar de volwassenheid. Kinderen die constant van huis naar huis verhuizen, zoals in pleeggezinnen, lopen ook risico vanwege het gebrek aan gehechtheid aan anderen.
Brain Chemistry
Volgens het Langone Medical Center van de New York University is een gebied van de hersenen, de prefrontale cortex genaamd, verantwoordelijk voor het beheersen van oordeel, impulsiviteit, agressiviteit en besluitvorming. Personen die antisociaal gedrag vertonen, worden geacht chemische onevenwichtigheden te hebben die voorkomen dat dit deel van de hersenen signalen uitzendt die geschikt gedrag dicteren. De specifieke chemische stof die hierbij betrokken is, is serotonine, wat zorgt voor een gevoel van welzijn. Personen met sociopathisch gedrag kunnen schade hebben aan de zenuwcentra die de afgifte van serotonine reguleren.
Gedragsstoornis
De DSM-IV stelt dat een kind bij wie de diagnose van een gedragsstoornis voor de leeftijd van 10 jaar ligt, een grotere kans heeft om een antisociale persoonlijkheidsstoornis te ontwikkelen, tenzij de aandoening vroegtijdig en effectief wordt behandeld. De symptomen van gedragsstoornissen lijken veel op die van antisociale persoonlijkheidsstoornis. De criteria zijn pesten en bedreigen van anderen, agressie tegen mensen of dieren, fysieke wreedheid, het vernietigen van eigendom, liegen en stelen. Een kind met een vroege gedragsstoornis heeft een slechtere prognose dan iemand die de aandoening later in de kindertijd of adolescentie ontwikkelt.
