Avulsiefracturen doen zich voor wanneer een ligament of pees die aan een bot is bevestigd, gedeeltelijk losraakt en er een botfragment mee opneemt. Deze fracturen gebeuren meestal als gevolg van een krachtige spiercontractie. Bij kinderen komen avulsiefracturen veel voor in delen van het bot die uit kraakbeen bestaan. Deze soorten fracturen zijn zelden gecompliceerd en gemakkelijk te behandelen tenzij de pees- of ligamentschade de breuk vergezelt. Behandelingen voor avulsiefracturen omvatten rust en ijs, immobilisatie en chirurgie.
Rust en ijs
De eenvoudigste behandeling van avulsiefracturen is ijs en rust. Omdat veel van deze fracturen op zichzelf genezen, stelt de Mayo Clinic voor om het getroffen gebied te bevriezen en te rusten of activiteit te vermijden die de verwonding zou kunnen verergeren totdat de breuk geneest. Avulsiefracturen kunnen nog steeds op röntgenfoto's verschijnen, zelfs nadat het letsel zichzelf heeft hersteld met deze niet-chirurgische optie.
Immobilisatie
Avulsie fracturen worden soms succesvol behandeld met cast immobilisatie als de blessure ernstiger is. Het gebroken gebied krijgt een cast gedurende een periode van vier tot zes weken, gecombineerd met ijstherapie. IJs moet worden aangebracht gedurende een periode van 20 tot 30 minuten elke drie tot vier uur in tijden van pijn of zwelling. Röntgenstralen wijzen op het succes van immobilisatie bij genezing. Als dit lukt, volgt fysiotherapie vaak immobilisatie van avulsiefracturen om de patiënt terug te brengen naar volledig gebruik van het getroffen gebied.
Chirurgie
Ernstige avulsiefracturen die ligament- of peesbeschadiging veroorzaken, vereisen vaak chirurgische interventie, evenals breuken in onstabiele gebieden. Een operatie kan het plaatsen van pinnen, draden, stangen, schroeven of platen omvatten om de botten bij elkaar te houden. Pees- en ligamentreparatie houdt vaak in dat u gescheurde uiteinden aan elkaar naait, hoewel voor ernstigere gevallen transplantaties nodig kunnen zijn om het letsel te herstellen.
Zoals bij elke operatie bestaan er gezondheidsrisico's. Patiënten lopen de kans op bloedingen, infecties, vorming van littekenweefsel en afstoting van implantaten. Kanker veroorzaakt door implantaten vormt een zeer klein risico.
