De regel 'internationale tiebreaker' verwijst naar de extra-inningregels die zijn ingesteld door de International Softball Federation. Als een spel onder de ISF-regels na zeven innings is gekoppeld, wordt de schiftingsregel toegepast. De ISF-regels zijn van toepassing op fastpitch- en slowpitch-softbal, hoewel ze in de Verenigde Staten vaker worden gebruikt in fastpitch-games. De bedoeling van de regel is om extra-inning-spellen sneller af te sluiten.
De internationale tiebreak-regel
Beginnend met de achtste inning begint het aanvallende team de inning met de negende slagman in de slagvolgorde op het tweede honk. Volgens de ISF-regels kan "de speler die hardloopt, vervangen worden volgens de substitutieregels." In Amateur Softball Association-evenementen kan de tiebreaker na 1 uur en 40 minuten worden gebruikt in toernooipoolspellen - zelfs als de game de zevende inning niet heeft bereikt.
De tiebreaker en strategie
Door een inning te beginnen met een loper op het tweede honk en niemand buiten, kan het aanvallende team de loper naar het derde honk stoten. Dit dwingt de verdediging om zijn verdediging in te trekken en creëert een verscheidenheid aan manieren om te scoren. Hoewel de internationale tiebreaker een effectieve manier is om een extra-inning-game tot een goed einde te brengen, kan het een moeilijke manier zijn om een game te verliezen. Dit is de reden waarom het gebruik ervan beperkt is in het Amerikaanse universiteitsspel.
Internationale tiebreaker in softbal van het college
De National Collegiate Athletic Association gebruikt de internationale schiftingsbrekerregel in reguliere seizoenswedstrijden, maar niet tot de 10e inning. De NCAA gebruikt de tiebreaker niet langer in zijn Divisie I kampioenschapstoernooi. De National Association of Intercollegiate Athletics volgt de NCAA-regels op de schiftingsvraag.
Internationale tiebreaker in professionele softbal
De National Pro Fastball-league gebruikt, net als de NCAA, de tiebreak-regel niet totdat games de 10e inning gelijk hebben bereikt.
