Cocaïne is een zeer verslavende drug vanwege de krachtige stimulerende effecten die een onmiddellijke euforische sensatie veroorzaken. Cocaïne wordt verwerkt tot een bergkristal dat crack wordt genoemd. Deze vorm van cocaïne wordt crack genoemd vanwege het knettergeluid dat het maakt bij verbranding. Bij verhitting laat de scheur dampen vrij die worden ingeademd, waardoor een intense maar korte hoogte wordt geproduceerd. Het National Institute on Drug Abuse meldt dat 1,7 procent van de 18- tot 25-jarigen cocaïne gebruikt.
stimulatie
Stimulerende bijwerkingen van crack-cocaïne zijn verhoogde energie, mentale alertheid, snel en frequent praten, vlucht van ideeën en gevoeligheid voor licht en geluid. Billie Ann Wilson, Ph.D., Margaret Shannon, Ph.D., en Kelly Shields Pharm.D., Auteurs van "Pearson Nurse's Drug Guide 2010", leggen uit dat deze symptomen optreden omdat cocaïne het sympathische zenuwstelsel stimuleert. Andere symptomen zijn verwijde pupillen, slapeloosheid, angst en rusteloosheid.
Euforie
De snelle opname van crack-cocaïne veroorzaakt een intens gevoel van euforie. NIDA legt uit hoe deze high gerelateerd is aan de interferentie van cocaïne met de neurotransmitter van de hersenen dopamine. Dopamine is betrokken bij motivatie, plezier en beweging. Plezierige stimuli zorgen ervoor dat bepaalde hersencellen dopamine afgeven, wat helpt bij de verwerking en reactie op de stimuli. Na een tijd wordt dopamine terug in de cel gerecycled. Cocaïne voorkomt dat dopamine wordt geresorbeerd door de cel, wat het gevoel van euforie versterkt.
Depressie
Het euforische effect van crack-cocaïne is kort. Herhaal gebruik van crack-cocaïne stopt de natuurlijke aanmaak van dopamine door het lichaam. Dit leidt ondanks het medicijn tot verlies van aangename sensaties. Depressie, verlies van motivatie, angst en paranoia zijn het gevolg.
Spierbeverschillen
Dopamine is nodig om de spierbeweging te beheersen. Het verlies van dopamine bij gebruikers van crack-cocaïne veroorzaakt spiertrillingen en spiertrekkingen. Deze symptomen verergeren door het voortdurende gebruik van crack-cocaïne.
Hartschade
Een ernstige en mogelijk levensbedreigende bijwerking van crack-cocaïne is hartbeschadiging. Crack-cocaïnegebruik veroorzaakt hypertensie die bloedvaten, hartkleppen en de hartspier beschadigt. Hartfalen, onregelmatige hartritmes en een hartaanval zijn eindresultaten van crack-cocaïnegebruik.
Necrotische darm
Een neveneffect van crack-cocaïne is minder bloedperfusie naar het maag-darmkanaal. Minder bloedtoevoer naar de maag en darmen veroorzaakt symptomen van buikpijn, verminderde eetlust, misselijkheid, braken en obstipatie. Het verhoogt ook het risico op een aandoening die necrotische darm wordt genoemd. Necrotische darm is de dood van weefsels in de darmen die kunnen optreden bij gebruikers op de lange termijn of bij mensen die crack-cocaïne binnenkrijgen.
verslaving
Crack-cocaïne is zo verslavend omdat het een deel van de middenhersenen beïnvloedt dat een belangrijk gebied is dat bij beloning betrokken is. NIDA meldt dat een jaar of langer nadat een persoon stopt met cocaïne, hij zich nog steeds de aangename gevoelens zal herinneren die door crack geproduceerde cocaïne zijn en intense hunkering naar het medicijn ervaren.
toxiciteit
Hoge doses crack-cocaïne veroorzaken toxiciteit. Onregelmatige hartritmen, een hartaanval, toevallen, beroerte en de dood kunnen het gevolg zijn. Het mengen van crack-cocaïne met alcohol of andere stimulerende middelen verhoogt het risico op toxiciteit en overlijden.
