Hoewel de voedingswaarden voor koemelk en geitenmelk vergelijkbaar zijn en een positief effect kunnen hebben op de groei en ontwikkeling van uw lichaam, kan een bepaald eiwit, bekend als weiproteïne, meer geconcentreerd zijn in geitenmelk en, afhankelijk van de behoeften van uw lichaam, een groter gezondheidsvoordeel hebben.
Over wei-eiwit
Wei-eiwit, dat voorkomt in veel zuivelproducten, energierepen en eiwitdranken in poedervorm, helpt de snelheid waarmee je spieren groeien te verhogen en kan helpen bij gewichtsbeheersing. Verpakte voedingsmiddelen met wei-eiwit hebben "weiproteïne-isolaat", "wei-eiwitconcentraat" of "gehydrolyseerd wei-eiwit" in de ingrediëntenlijst. Wei-eiwitpoeder kan ook worden toegevoegd als aanvulling op verschillende gangbare voedingsmiddelen zoals havermout en zeep. Wei-eiwit bevat de complete groep essentiële aminozuren die je lichaam niet kan maken. Een van de aminozuren van wei-eiwit, leucine, helpt de synthese van spiereiwitten. Het kan ook de glucosetolerantie verbeteren, leververvetting voorkomen en weefselontsteking als gevolg van obesitas verminderen.
Wei-eiwit in koeien- en geitenmelk
Verschillende soorten eiwitten in koeien en geitenmelk werken als enzymen, transporteren voedingsstoffen, verhogen de groei en helpen uw lichaam ziekten te weerstaan. Wei-eiwitten geproduceerd door de melkklier van koeien en geiten bestaan hoofdzakelijk uit bèta-lactoglobuline en alfa-lactalbumine, hoewel andere wei-eiwitten zoals immunoglobulinen, lactoferrine en serumalbumine, een serumeiwit, ook aanwezig zijn. Beta-lactoglobuline kan de oorzaak zijn van een veel voorkomende aandoening die bekend staat als melkeiwitallergie, die optreedt wanneer een deel van het wei-eiwit niet volledig wordt verteerd in de darmen. Het lichaam herkent het extra eiwit als een bedreiging voor de darmen, wat een reactie van het immuunsysteem teweegbrengt. Alfa-lactalbumine is goed voor ongeveer 25 procent van de wei-eiwitten en werkt om lactose, de suiker uit melk, te synthetiseren. Serumalbumine is verantwoordelijk voor het transport van vetzuren in het bloed.
Koemelk versus geitenmelkwei-eiwitten
De aanwezigheid van wei-eiwitten in melk varieert afhankelijk van het type dier, de lactatieperiode en andere factoren. In een artikel uit 2004 in "The EFSA Journal" beoordeelde de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid geitenmelk als een bron van eiwitten voor zuigelingenvoeding. De groep merkte verschillende verschillen op, specifiek tussen de wei-eiwitten in geitenmelk versus koemelk en kwam tot de conclusie dat drie van de belangrijkste wei-eiwitten, alfa-lactalbumine, bèta-lactoglobuline en serumalbumine, hoger geconcentreerd waren in geitenmelk. Het alfa-lactalbumine in koemelk werd gemeten op 1,2 gram per liter, terwijl het in geitenmelk bijna verdubbelde bij 2,2 gram per liter. Beta-lactoglobuline in geitenmelk was net zo significant bij 4,9 gram per liter tegenover koeienmelk met 3,0. Het grootste verschil was in het serumalbumine, dat significant hoger was in geitenmelk, ongeveer driemaal zo hoog als in koemelk met 1,2 versus 0,4 gram per liter.
Voedingswaarde van geitenmelk versus koemelk
De hogere concentratie wei-eiwitten in geitenmelk lijkt erop te wijzen dat het meer voeding kan bieden dan koemelk. Als u echter een melkeiwitallergie heeft, is dit misschien geen goede keuze, omdat uw darmen meer overgebleven eiwitten hebben om mee om te gaan. In sommige gevallen hebben mensen die in het verleden geen koeienmelk hebben kunnen opnemen veilig geitenmelk kunnen drinken, hoewel wetenschappers nog steeds niet zeker weten waarom. Een theorie is dat ontstekingsremmende verbindingen die bekend staan als oligosacchariden in geitenmelk de spijsvertering in de darmen kunnen verminderen. Een studie gepubliceerd in "The Journal of Nutrition" in maart 2006 liet zien hoe de oligosacchariden in geitenmelk de ontsteking bij ratten verlichtten met colitis en andere darmproblemen.
