Neurovegetatieve veranderingen
Depressie veroorzaakt neurologische veranderingen in de hersenen, resulterend in mentale, emotionele en fysieke veranderingen. Geïdentificeerde oorzaken van deze veranderingen zijn veranderingen in de productie van neurotransmitters zoals serotonine en norepinepherine en het functioneren van neurotransmitterreceptorplaatsen. De American Psychology Foundation (2009) verwijst naar deze neuropsychosociale veranderingen als neurovegetatieve tekenen van depressie. Ze omvatten veranderingen in slaappatronen, vermoeidheid en verlies van eetlust.
Endogene catecholamines (stresshormonen)
Het is belangrijk om het verband tussen stress en depressie te herkennen. Volgens het National Institute of Mental Health (NIMH) kunnen ernstige acute stress en chronische stress leiden tot depressie. De fysieke effecten van depressie worden verergerd door de stressreactie van het lichaam. Dr. Don Colbert, MD rapporteert in zijn boek Stess Less (2008) dat meer dan 1.400 fysieke en chemische reacties in combinatie met meer dan 30 hormonen en neurotransmitters betrokken zijn bij de stressreactie van het lichaam.
Tijdens een stressreactie scheiden de bijnieren van het lichaam drie belangrijke hormonen af: epinephrine, norepinephrine en cortisol (een corticosteroïde). Deze stresshormonen zijn verantwoordelijk voor de symptomen die optreden wanneer het lichaam in vecht- of vluchtmodus is. Verhoogde hartslag en bloeddruk, verhoogde bloedglucose en rangeren van bloed van de spijsverteringsorganen naar de hersenen helpen het lichaam te reageren op waargenomen bedreigingen. Fysieke effecten variëren van een droge mond, een snelle en onregelmatige hartslag, angstgevoelens en verlies van eetlust.
Bloed glucose
Volgens de NIMH (2008) hebben langdurige stress en depressie invloed op de productie van corticosteroïden, wat kan resulteren in stresshyperglycemie. Volgens het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases van de National Institutes of Health, verhoogt hyperglycemie de incidentie van neuropathie, nierziekten, hypertensie en slechte wondgenezing.
Immuunsysteem
Depressie verzwakt het immuunsysteem, in het bijzonder natuurlijke killer T-cellen die het lichaam beschermen tegen carcinogenen (kankerverwekkende stoffen). Een verzwakt immuunsysteem beïnvloedt ook de ontstekingsreactie van het lichaam. De NIHM meldt dat dit fysieke effect van depressie gerelateerd is aan een verhoogde incidentie van artrose, astma, hartaandoeningen en auto-immuunziekten.
Cardiovasculair systeem
Volgens het American College of Cardiology (2005) veroorzaakt de afgifte van endogene catecholamines (stresshormonen) vasoconstrictie en verhoogde hartslag. Dit leidt tot een verhoging van de bloeddruk, waardoor het hart harder moet werken. De neurovegetatieve symptomen van depressie zorgen ervoor dat iemand minder goed kan bewegen, eten of slapen. Deze gedragingen verhogen het risico van een persoon voor het ontwikkelen van cardiovasculaire complicaties zoals hoge bloeddruk, atherosclerose, hartaanval en beroerte.
