Ziekten

After-Chirurgie Gescheurde rotator manchetoefeningen

Pin
+1
Send
Share
Send

Rotatormanchetreparatie is een chirurgische ingreep waarbij de grote pees die de rotatormanchet vormt, opnieuw wordt bevestigd aan de kop van het humerusbot van de bovenarm waaruit hij is afgescheiden. Omdat deze grote pees verantwoordelijk is voor het activeren van verschillende bewegingen van de schouder, kan de hersteltijd van een reparatieprocedure maximaal 12 weken duren. Oefeningen verschillen, afhankelijk van welk punt in de genezingsperiode ze worden uitgevoerd. Het herstel kan worden bekeken in termen van twee herstelfasen: de eerste 6 weken en de tweede 6 weken. De eerste 6 weken van revalidatie zijn gebouwd rond de genezing van de rotator cuff terug naar het bot van waaruit het is losgemaakt, terwijl de tweede 6 weken zijn gewijd aan geleidelijke versterking van de bovenste extremiteit.

Elbow Range of Motion

Gedurende de eerste paar weken van herstel van een reparatie van een rotatormanchet, wordt de arm meestal in een sling of schouderimmobilisator van de arm geplaatst die wordt gedragen met het uitdrukkelijke doel de schouder roerloos te maken met minimale spanning op de reparatieplaats. De onderarm en elleboog zijn ook geïmmobiliseerd door noodzaak en ontwerp.

Over het algemeen is de elleboog berucht om het stijf worden na slechts een korte periode van immobiliteit. Het is daarom noodzakelijk om de elleboog te oefenen, zelfs voordat het toegestaan ​​is om een ​​ander deel van arm en schouder te bewegen. Elleboogbereik van bewegingsoefeningen begint bijna onmiddellijk na de operatie om onnodige en ongewenste stijfheid te voorkomen.

Codman ("Pendulum") Oefeningen

Deze oefeningen zijn specifiek ontworpen om beweging van de schouder mogelijk te maken, maar zonder enige actieve spierstimulatie door de patiënt. Slingeroefeningen worden meestal uitgevoerd met de romp iets naar voren gebogen, waardoor de arm weg kan hangen van het lichaam. Beweging van het bovenlichaam zorgt ervoor dat de arm zachtjes slingert, ongeveer hetzelfde als een klokslinger. De bewegingen zijn meestal cirkelvormig, beginnend met rotaties van zeer kleine diameter en geleidelijk aan groter.

Slingeroefeningen helpen gezamenlijke smering te handhaven en de risico's voor postoperatieve adhesievorming te verminderen.

Passieve bewegingsbereik

Passieve bewegingsvrijheid, of PROM, oefeningen worden uitgevoerd zonder actieve spierbetrokkenheid van de kant van de patiënt. Ze worden meestal uitgevoerd door een fysiotherapeut of getrainde oefenpartner. Passieve bewegingsoefeningen zijn beter dan slingeroefeningen omdat ze een andere persoon als initiator van de bewegingen betrekken, die dan op een zachte en geleidelijke manier geleidelijk meer bereik aan de bewegingen kan toevoegen met betere resultaten dan de door de patiënt gegenereerde bewegingen. Angst en vrees van de patiënt worden verminderd met de hulp van een tweede persoon.

Actief-ondersteunend bewegingsbereik

In deze fase van revalidatie mag de patiënt deelnemen aan het gedeeltelijk verplaatsen van de bovenste ledematen met slechts minimale spierinspanning. Deze methode helpt de patiënt om te beginnen met het heropvoeden van spiervezels, maar niet met het uitoefenen van een teveel aan stress op de plaats van chirurgische reparatie. De therapeut houdt nog steeds de controle over het oefeningsregime, maar de patiënt raakt steeds meer betrokken bij haar revalidatie.

Dit type oefening is een zelfvertrouwenmaker voor patiënten, net als een cruciale stap naar volledige, actieve beweging.

Actieve versterking

Nadat de juiste genezing heeft plaatsgevonden en toestemming is verleend door de chirurg, kan de actieve versterkingsfase worden uitgevoerd. Dit niveau van oefening begint nu de eigen spiergroepen van de patiënt te gebruiken om de bovenste extremiteit te mobiliseren. Gewichten en herhalingen worden in kleine stappen verhoogd, maar het werk wordt volledig door de patiënt gedaan.

Actieve versterking is in wezen de laatste fase van oefening en revalidatie voordat ze terugkeert naar normale activiteiten en kan 6 weken of langer duren, afhankelijk van de voortgang van de patiënt en de hoeveelheid kracht die de oefening geeft.

Pin
+1
Send
Share
Send