Uitdroging treedt op wanneer het lichaam niet voldoende vocht heeft om zijn basisfuncties uit te voeren. Omdat het lichaam vocht verliest, kan het de concentratie van zijn elektrolyten beïnvloeden. Dit zijn belangrijke stoffen in de cellen en de bloedbaan die van invloed zijn op verschillende metabole processen, waaronder vocht- en waterbalans. Een van de elektrolyten die worden aangetast door uitdroging is kalium.
De basis
Kalium is een elektrolyt, een elektrisch geladen molecuul dat van levensbelang is voor het lichaam. Volgens de National Institutes of Health, of NIH, is kalium betrokken bij het functioneren van spieren, de balans van vloeistoffen in de bloedbaan en de elektrische processen die een gezond hartritme bepalen. Kalium komt meestal voor in cellen, dus kleine veranderingen in het kaliumgehalte buiten de cellen, in de bloedbaan, kunnen aanzienlijke gevolgen hebben.
Oorzaken van hoog kalium
Volgens de Mayo Clinic is de meest voorkomende reden voor hyperkaliëmie, of verhoogde kaliumspiegels, nierziekte. Onder deze zijn acuut en chronisch nierfalen, waarbij de nieren hun vermogen verliezen om bloed te filteren en vloeistoffen en elektrolytenbalans in stand te houden, de meest voorkomende. Andere oorzaken van hoge kalium omvatten rhabdomyolyse, een aandoening waarbij schade aan spieren de afgifte van kalium veroorzaakt vanuit de spiercellen; ongecontroleerde diabetes type 1; overmatig gebruik van kaliumsupplementen; en bepaalde bloeddruk medicijnen.
Symptomen van hoog kalium
Hyperkaliëmie of hoog kalium kan misselijkheid en braken veroorzaken, evenals spierzwakte. Het belangrijkste symptoom van hyperkaliëmie is cardiale toxiciteit. Omdat kalium zo'n belangrijk element is in het behoud van een normaal hartritme, kan hoog kalium ernstige aritmieën of abnormale hartritmes veroorzaken. Volgens Merck Manuals kan dit net zo mild zijn als overgeslagen slagen of zo ernstig als ventriculaire fibrillatie, een levensbedreigende trilling van het hart die het vermogen om bloed aan organen af te geven aantast.
Oorzaken van uitdroging
De belangrijkste oorzaken van uitdroging zijn overmatig vochtverlies uit de gastro-intestinale of urinewegkanalen. Deze omvatten maagvirussen, met braken en diarree; overmatige urineproductie, zoals bij slecht gecontroleerde diabetes of het onjuiste gebruik van diuretica - geneesmiddelen die de bloeddruk verlagen door extra vloeistof af te voeren; en overmatig zweten - bijvoorbeeld met hoge koorts. Ook kan uitdroging optreden als de persoon niet genoeg vocht krijgt door ziekte.
Symptomen van uitdroging
De symptomen van uitdroging zijn droge lippen en mond, verminderde urineproductie, afgenomen of geen tranen bij het huilen, en misselijkheid met duizeligheid. Bij kleine kinderen komen lethargie, verzonken ogen en prikkelbaarheid vaak voor. Baby's kunnen een gezonken fontanel of een zachte plek op de bovenkant van het hoofd hebben. Andere symptomen zijn een snelle hartslag, lage bloeddruk en een droge huid.
