Goedaardige longknobbeltjes zijn kleine, niet-kankerachtige weefselmassa's die meestal incidenteel worden ontdekt op een thoraxfoto of CT-scan. Eén op de 500 x 1.000 röntgenfoto's op de borst onthult een onverwacht longknobbeltje. De kans op het vinden van een longknobbel is zelfs nog groter bij CT-scans omdat ze kleinere laesies detecteren die niet op de thoraxfoto te zien zijn. Goedaardige longknobbels worden veroorzaakt door een verscheidenheid aan infecties en niet-kankerachtige gezwellen.
Grootte en uiterlijk
De grootte van goedaardige longknobbeltjes varieert typisch van 3 tot 20 millimeter of meer. Om deze grootte in perspectief te plaatsen, is 1 millimeter ongeveer de dikte van een dubbeltje, en 20 millimeter is ongeveer de breedte van een cent. Als het gaat om longnodules, voorspelt de grootte of de laesie waarschijnlijk goedaardig of kankerachtig is. Hoe kleiner de knobbel, hoe groter de kans dat het goedaardig is.
In een recensie uit 2007 gepubliceerd in het tijdschrift "Chest", rapporteren Dr. Momen Wahidi en haar collega's dat de kans dat een longknobbel niet-kankerachtig is 99 tot 100 procent is voor gezwellen van minder dan 5 millimeter en 72 tot 94 procent voor die 5 tot 10 millimeter. Over het algemeen vonden de auteurs dat 88 tot 99 procent van de solitaire longknobbeltjes goedaardig zijn.
Het radiologische uiterlijk van een longknobbeltje geeft ook aanwijzingen of het goedaardig of kankerachtig is. Goedaardige longknobbeltjes verschijnen meestal dicht stevig met gladde randen. De aanwezigheid van calcium in een longnodus is meestal een teken dat het waarschijnlijk goedaardig is.
Abnormale weefselgroei
Sommige goedaardige longknobbeltjes zijn niet-kankerachtige tumoren, ook bekend als goedaardige neoplasmata. Deze tumoren bestaan uit abnormaal groeiend weefsel, maar het weefsel is niet kanker. In een artikel gepubliceerd in de "Archives of Pathology and Laboratory Medicine" in 2008, stelt Dr. Alain Borczuk dat het meest voorkomende type neoplastisch goedaardige longknobbeltje een hamartoma is. Een hamartoma is een ongeorganiseerd mengsel van kraakbeen, vet, glad spierweefsel of andere longcellen. Andere goedaardige neoplasmata, zoals fibromen, lipomen, papillomen, adenomen en hemangiomen, kunnen aanwezig zijn als longknobbels. Ze komen echter veel minder vaak voor dan hamartomas.
Chronische inflammatoire veranderingen
Chronische longinfecties en auto-immuunziekten die de longen aantasten, kunnen ontstekingsgebieden veroorzaken. Terwijl het lichaam probeert het ontstoken gebied te genezen, wordt het ommuurd van het omliggende longweefsel, waardoor een knobbel ontstaat. Deze laesies worden granulomen genoemd. Ze bevatten littekenweefsel, ontstekingscellen, immuuncellen en cellulaire resten. Als de granuloom werd veroorzaakt door een infectie, kunnen de veroorzakende schimmels of bacteriën ook in de knobbel worden aangetroffen.
In een artikel uit 2009 gepubliceerd in "American Family Physician", Drs. Ross Albert en John Russell melden dat 30 tot 40 procent van alle solitaire longknobbeltjes granulomen zijn. Veel voorkomende infectieuze oorzaken zijn histoplasmose, coccidioidomycose, blastomycose, aspergillose, cryptokokkose en tuberculose. Auto-immuunziekten, zoals reumatoïde longziekte en granulomatose van Wegner, kunnen ook granulomen veroorzaken.
