Haargroei wordt gereguleerd door hormonale veranderingen in het lichaam. Deze hormonen kunnen niet alleen beïnvloeden hoeveel groeit, maar of de groei stopt en er geen nieuw haar groeit. De processen die reguleren hoeveel wel of niet groeien, en welk type haar groeit, kunnen mis gaan en ook abnormale haargroei veroorzaken.
Gonadotropins
Gonadotropines zijn hypofyse-klierhormonen die de geslachtsklieren, testikels en eierstokken aantasten. De twee gonadotropine-hormonen worden het luteïniserend hormoon en het follikelstimulerende hormoon genoemd. Deze helpen de teelballen en de eierstokken om mannelijke en vrouwelijke geslachtshormonen, evenals eieren en sperma te produceren - de follikel is in dit geval geen haar, maar ovariële follikels die functioneren als beschermende zak voor eieren. De Health Services-afdeling van Columbia University noteert in zijn Go Ask Alice-informatiedatabase dat geen van deze hormonen echt iets te maken heeft met de haargroei direct. Ze beïnvloeden echter niet alleen de productie van geslachtshormonen die de haargroei beïnvloeden, ze kunnen ook interageren met het progesteron, een vrouwelijk geslachtshormoon, in de Depo-Provera anticonceptie bij vrouwen en leiden tot uitval van haar en niet-hergroei. Columbia University merkt op dat haar opnieuw moet beginnen met groeien zodra het schot is gestopt.
androgenen
De hormonen met het meest directe effect op de haargroei zijn androgenen, de mannelijke geslachtshormonen die testosteron bevatten. Zowel mannen als vrouwen produceren androgenen - een geslacht produceert gewoon meer van de een en minder van de ander. Gezichts- en lichaamshaar worden beschouwd als secundaire geslachtskenmerken die ontstaan als reactie op androgenen. Gevoeligheid voor en overproductie van androgenen bij vrouwen kan leiden tot hirsutisme, of overmatig lichaams- en gezichtshaar. Soms is het extra effect te wijten aan een aandoening zoals polycysteus ovariumsyndroom, waarbij overmatige androgeenproductie een symptoom is en in andere gevallen is geen specifieke oorzaak duidelijk. Androgenen dragen ook bij aan de kaalheid van mannen en vrouwen, waardoor op de een of andere manier wordt voorkomen dat de haarzakjes uit hun normale rustfase komen. De University of Maryland Medical Center merkt op dat de reden hiervoor onduidelijk is.
Schildklierhormonen
Hormonen hoeven geen directe verbinding met het haar te hebben om de groei of het verlies ervan te beïnvloeden. Dat is het geval met schildklierhormonen. De hypothalamus, een deel van je hersenen, produceert schildkliervrijmakend hormoon, dat zich verhoudt tot de hypofyse om schildklierstimulerend hormoon te produceren. Dit werkt weer op de schildklier om schildklierhormonen te produceren, die zich door het lichaam verplaatsen. Een tekort aan schildklierhormonen, veroorzaakt door een tekort aan jodium of een schildklieraandoening, leidt tot hypothyreoïdie en mogelijk haarverlies. Het mechanisme hierachter is niet goed uitgelegd, hoewel een Japans onderzoek uit 1998 in Biochemical and Biophysical Research Communications vond dat schildklierhormoon "deelneemt aan een remmende regulatie van hormonale afscheiding van de eierstokken" bij ratten.
