Verrijking is het proces waarbij fabrikanten micronutriënten zoals vitaminen en mineralen aan voedsel toevoegen. Het doel is om het aantal algemene tekorten en ziekten te verminderen die anders zouden optreden als deze voedingsstoffen ontbreken. Dit is vooral belangrijk in regio's waar de grond - en dus de planten die in de grond groeien - arm is aan voedingsstoffen. Hoewel verrijking soms optioneel is, verplicht de federale overheid de opname van bepaalde voedingsstoffen in granen, zout en zelfs melk vanwege bezorgdheid over de volksgezondheid.
vestingwerk
Vitamine A en vitamine D zijn de twee voedingsstoffen die federale regelgeving verplicht stellen voor de verrijking van melk. Vitamine A is een voedingsstof die het menselijk lichaam nodig heeft voor visie- en gentranscriptie. Vitamine D bevordert de opname van calcium en verbetert de activiteit van het immuunsysteem. Individuele fabrikanten kunnen er echter voor kiezen melk te verrijken met extra voedingsstoffen zoals essentiële mineralen of omega-3-vetzuren. Soja en amandelmelk, die zijn gemaakt van planten, ondergaan vaak een proces van verrijking dat overeenkomt met het voedingsgehalte in koemelk.
tekortkomingen
De ontwikkelingsperiode van de kindertijd is de belangrijkste periode voor goede voeding. Naar schatting 250 miljoen kleuters lijden wereldwijd aan vitamine A-tekort, aldus de Wereldgezondheidsorganisatie. In zijn meest schadelijke vorm kan een tekort leiden tot verlies van het gezichtsvermogen gevolgd door de dood. Hoewel ze zeldzamer waren in de ontwikkelde wereld, kwamen tekortkomingen vaker voor voordat inspanningen op het gebied van volksgezondheid zoals wijdverspreide voedselverrijking aan het begin van de 20e eeuw begonnen. Sommige artsen hebben hun bezorgdheid geuit dat verrijking kan leiden tot onveilige doses vitaminen en mineralen - hoewel een normale gezonde volwassene tientallen liters melk per dag zou moeten drinken gedurende een consistente periode om de aanvaardbare bovengrens van vitamine A en vitamine te bereiken D.
Hoeveelheid toegevoegde vitamines
Melkveehouders moeten minstens 2000 IU vitamine A per kwart en 400 IU vitamine D per kwart gallon toevoegen. IU staat voor internationale eenheid, die de hoeveelheid van een stof meet op basis van de biologische activiteit of het effect ervan. De IU verschilt voor elke voedingsstof. De hoeveelheid vitamine A en vitamine D die fabrikanten aan melk moeten toevoegen, is respectievelijk 10 procent en 25 procent van de dagwaarde.
Calcium Absorptie
Een voordeel van verrijking is dat het de vitamine D in staat stelt de absorptiesnelheid van het calcium dat al in melk bestaat, op natuurlijke wijze te verbeteren. Vitamine D is belangrijk voor sterke botten. Het bevordert de juiste skeletcalciumbalans en handhaaft de calciumspiegel in het bloed. Het consumeren van een voldoende hoeveelheid calcium en vitamine D in uw dieet is essentieel voor het voorkomen van misvorming of verzachting van de botten, zoals rachitis bij kinderen en osteomalacie bij volwassenen. Het kan ook het begin van osteoporose bij ouderen verminderen of voorkomen.
