Insuline, een krachtig hormoon dat vrijkomt door de pancreas, houdt de bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik. Mensen met diabetes type 1 maken niet voldoende insuline om de normale bloedsuikerspiegel te handhaven. Bij type 2-diabetes kunnen de insulinespiegels echter echt pieken in een poging om de weerstand van het lichaam tegen de effecten te overwinnen. Andere oorzaken van hoge insulineniveaus omvatten zwangerschap en insuline-afscheidende tumoren.
Insuline-resistentie
De ontwikkeling van diabetes type 2 wordt voorafgegaan door een aandoening die bekend staat als insulineresistentie of gestoorde glucosetolerantie. Risicofactoren voor insulineresistentie zijn overgewicht of obesitas, gebrek aan regelmatige fysieke activiteit en oudere leeftijd. Insulineresistentie treedt op wanneer de weefsels van het lichaam niet langer gevoelig zijn voor de effecten van insuline, waardoor de bloedsuikerspiegel boven normaal stijgt. Naarmate de bloedsuikerspiegel stijgt, neemt het insulinegehalte ook toe. In de vroege stadia van diabetes type 2 blijven de insulinespiegels doorgaans hoger dan normaal. Bij langdurige type 2-diabetes kunnen de insulineproducerende cellen van de pancreas echter doorbranden, waardoor het insulinegehalte daalt. Wanneer dit gebeurt, kunnen insuline-injecties nodig zijn om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
Zwangerschap
In de loop van een normale zwangerschap neemt het insulinegehalte toe naarmate de foetus groter wordt. Tegen het einde van de zwangerschap neemt de gevoeligheid voor insuline af, waardoor de insulineniveaus gaan piekeren. Hoewel insulineresistentie normaal is in de late fase van de zwangerschap, ontwikkelen sommige een zwangerschapsgerelateerde vorm van diabetes die bekend staat als zwangerschapsdiabetes. Vrouwen met deze aandoening hebben doorgaans een verdere toename van hun insulineniveaus. Hoewel de schattingen variëren, meldt de American Diabetes Association dat maar liefst 18 procent van de zwangerschappen gecompliceerd zijn door zwangerschapsdiabetes. Overgewicht zijn vóór de zwangerschap, een familiegeschiedenis van diabetes en een persoonlijke geschiedenis van hoge bloeddruk zijn risicofactoren voor zwangerschapsdiabetes.
Insuline-afscheidende tumoren
In zeldzame gevallen kan een insulineafgifte-tumor, insulinoom genaamd, hoge insulineniveaus veroorzaken. Insulinomen zijn meestal kleine tumoren die meestal in de pancreas worden aangetroffen. Vrouwen ouder dan 50 jaar worden het vaakst getroffen. Het merendeel van de insulinomen is niet kanker, meldt de auteurs van een recensieartikel uit november 2008 in 'Cases Journal'. Toch kan een insulinoma gevaarlijk lage bloedsuikerspiegels veroorzaken als gevolg van een stijging van de insuline die door de tumor wordt geproduceerd. Symptomen van een lage bloedsuikerspiegel zijn tremoren, zweten, duizeligheid en verwarring.
evaluatie
Afhankelijk van de onderliggende conditie, kunnen hoge insulineniveaus verschillende effecten hebben. Bij mensen met insulineresistentie kunnen pieken in insuline wijzen op de ontwikkeling van type 2-diabetes. Hoewel insulinegehalten over het algemeen niet direct worden gemeten, adviseert de American Diabetes Association om de bloedsuikerspiegel nauwlettend te volgen bij mensen met insulineresistentie om de ontwikkeling van type 2 diabetes te helpen voorkomen. Het Amerikaanse College van Verloskundigen en Gynaecologen beveelt aan dat alle zwangere vrouwen worden gescreend op zwangerschapsdiabetes tijdens hun derde trimester. Wanneer een insuline-afscheidende tumor wordt vermoed, wordt meestal een speciale CT-scan, MRI of echografie uitgevoerd om de exacte locatie vóór de operatie nauwkeurig te bepalen om de tumor te verwijderen.
