Het gebruik van een softbal om basketbal of handbal te spelen tijdens een tenniswedstrijd is niet logisch. Verschillende sporten vereisen verschillend ontworpen ballen. De grootte en het materiaal waaruit een bal bestaat, zijn heel belangrijk, en er wordt veel wetenschappelijk onderzoek gedaan om de juiste balbal voor de juiste bal te ontwikkelen. Verschillende andere factoren beïnvloeden de manier waarop een bal botst.
De fysica van een stuiterend bal
Wanneer een tennisbal op de grond wordt gegooid, trekt de zwaartekracht de bal naar beneden. Terwijl de bal in beweging is, is kinetische energie - de energie van beweging - aan het werk. Terwijl de energie-aangedreven bal de vloer raakt, maken de fysieke krachten in het spel de vorm van de bal plat en vervormen ze, waardoor de moleculen waaruit de bal bestaat, worden verspreid en samengedrukt. De wet van behoud van energie stelt dat energie niet verloren of gewonnen kan worden, zodat in plaats daarvan energie wordt overgedragen. Omdat een goed opgeblazen of gevulde bal in wezen rond is, probeert deze snel zijn ronde vorm te herstellen, en de energie die hierbij betrokken is, zorgt ervoor dat de bal terugkaatst in de lucht. De website van de Racquet Sports Industry stelt dat, net als menselijke vingerafdrukken, geen twee ballen hetzelfde lijken te zijn, en elk heeft een iets ander stuiterend vermogen.
Verschillende oppervlakken gelijk aan verschillende bounce
Ballen worden vervormd als ze stuiteren. Niet alleen vervormt een bal zijn vorm, zo ook het oppervlak waarop de bal terugkaatst. Oppervlakken die "geven", zoals piepschuim en kurk, vervormen als een bal tegen hen botst en de moleculen in de bal voorkomen dat ze het grootste deel van het afvlakken en vervormen moeten uitvoeren. Oppervlakken zoals piepschuim, in tegenstelling tot metaal of keramische tegels, gedragen zich als een trampoline, stelt de website van Terrific Science voor, waardoor de bal hoger en sneller terugkaatst.
Effect van temperatuur
Als een bal stuitert, warmt het op. Energie wordt voortdurend omgezet en overgedragen tijdens het proces van stuiteren. Een opgeblazen bal, zoals een basketbal of een voetbal, presteert beter wanneer de temperatuur warmer is omdat de luchtmoleculen in de bal uitzetten, waardoor de bal oververhit raakt zodat deze niet gemakkelijk zijn vorm verliest bij een botsing. Op koelere dagen trekken luchtmoleculen zich samen, evenals de moleculen in het materiaal van de bal zelf, wat leidt tot te lage inflatie en minder elasticiteit. Rubberen ballen met strak verpakte moleculen verliezen weinig energie aan warmte of oppervlaktevervorming en kaatsen beter onder verschillende temperaturen. Het materiaal binnen golfballen, honkballen en softballen met vaste kernen wordt meer of minder elastisch, afhankelijk van de temperatuur onder dit zelfde uitzetting / samentrekking principe.
Buitenste afdekkingen
Tijdens baltestexperimenten stelt de Racquet Sports Industry-website dat de buitenbekledingen van tennisballen bijvoorbeeld veel te maken hebben met de veerkracht van de bal. Terwijl de bal in het spel is, verslijt de fuzz aan de buitenkant van de bal, waardoor de totale massa van de bal verandert. Het speelveld, gedraagt zich als schuurpapier, draagt geleidelijk het buitenste omhulsel van de bal totdat het het gewicht en de vorm van de bal verandert. Hetzelfde geldt voor basketballen, honkballen en andere ballen.
Hoogtes veranderen
Terwijl je een bal in de lucht houdt, wachtend om hem te laten vallen, bevat de bal potentiële energie. Er is niets gebeurd, omdat je de bal nog niet hebt laten vallen. Toch wordt energie opgeslagen in de bal. Hoogte heeft veel te maken met potentiële energie. Hoe hoger de bal is geplaatst, des te groter de potentiële energie. Als de bal valt en de zwaartekracht hem naar beneden duwt, neemt de snelheid van de bal toe vanwege de versnellende effecten van de zwaartekracht. De bal valt door de lucht, zet opgeslagen energie om in de energie van beweging, en treft de vloer, stuitert hoger.
