Een schaal met ijs, een tube tandpasta, enkele wasmiddelen en kunstmatige druppels zijn allemaal afhankelijk van de synthetische gom, natriumcarboxymethylcellulose vanwege hun romige smaak, samendrukbaarheid, sterkte voor het opheffen van de aarde en het smerende effect. Natriumcarboxymethyl is afgeleid van natuurlijke cellulose behandeld met chloorazijnzuur. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) classificeert natriumcarboxymethylcellulose als algemeen erkend als veilig (GRAS) voor gebruik als een voedseladditief.
Fysische eigenschappen van natriumcarboxymethyl
In droge vorm is natriumcarboxymethyl een wit of enigszins gelig, barnsteen of grijsachtig poeder. Het is geurloos en smaakloos. Natriumcarboxymethylcellulose lost gemakkelijk op in water. Het is hygroscopisch, wat betekent dat het vocht opneemt en vasthoudt. De hygroscopische eigenschappen ervan zijn gedeeltelijk verantwoordelijk voor het succes als additief voor voedsel en drugs.
Gebruik als een verdikker
Natriumcarboxymethyl wordt aan sommige producten toegevoegd als een verdikkingsmiddel en als een dispergeermiddel. Door de toegevoegde hoeveelheid natriumcarboxymethyl te regelen, kan de fabrikant het gevoel van het voedsel of geneesmiddel in de mond en bij het inslikken nauwkeurig aanpassen. Als verdikkingsmiddel maakt natriumcarboxymethyl het gemakkelijker voor ingrediënten om gelijkmatig door het mengsel te worden gedispergeerd en gelijkmatig gedispergeerd te blijven. Het helpt om vaste stoffen in vloeistoffen te laten zweven en werkt als een emulgator, waardoor lotions en crèmes gescheiden blijven.
Effect op gietbaarheid
Het toevoegen van natriumcarboxymethylcellulose aan vloeistoffen verandert de viscositeit van de vloeistof. Natriumcarboxymethylcellulosemoleculen binden normaliter aan elkaar; water knijpt in en breekt de banden open. De viscositeit of bestendigheid tegen uitgieten van een vloeistof hangt af van de toegevoegde hoeveelheid natriumcarboxymethylcellulose. Natriumcarboxymethylcellulose kan worden gebruikt om dikke, langzaam gietende gels of rustgevende, scheurachtige oog-glijmiddelen te maken.
Als een levensmiddelenadditief
Natriumcarboxymethylcellulose wordt vaak als stabilisator aan voedingsmiddelen toegevoegd. Als een algemeen erkend veilig ingrediënt hoeft de FDA het gebruik in voedingsmiddelen niet goed te keuren. Natriumcarboxymethylcellulose kan het ijs scheiden. Het wordt ook toegevoegd als vulstof, emulgator, verstevigingsmiddel, geleermiddel, glansmiddel, bevochtigingsmiddel en verdikkingsmiddel. Het wordt gevonden in chocolademelk, cacao, advocaat, gecondenseerde melk, melkpoeder, sommige kazen, dagelijkse spreads, verwerkt fruit, ontbijtgranen, worstvellen, custards, kruiderijen en specerijen, soepen en bouillons, sauzen, dieetvoeding, bier, cider en nog veel meer.
Gebruik in herbruikbare pakjes ijs
Natriumcarboxymethylcellulose wordt soms gebruikt om herbruikbare ijspakketten te maken. Wanneer gecombineerd met water en andere stoffen zoals propyleenglycol, vormt natriumcarboxymethyl een eutectisch mengsel - een mengsel waarvan het vriespunt lager is dan dat van een van de mengselbestanddelen. Eén product op de markt heeft een vriespunt van -23 graden Celsius (-9,4 Fahrenheit). Deze herbruikbare ijspakketten zijn meestal niet-toxisch en milieuvriendelijk.
