Nierstenen, of nephrolithiasis, zijn een zeldzame ziekte tijdens de zwangerschap. De meerderheid van de stenen bestaat uit calciumhoudende kristallen. Als een van de meest voorkomende oorzaken van buikpijn bij zwangere patiënten in het tweede en derde trimester, gaan nierstenen meestal zonder behandeling over. Omdat echter is aangetoond dat ze geassocieerd zijn met een hoger risico op vroegtijdige bevalling en in het algemeen moeilijker te beheersen zijn tijdens de zwangerschap, is het belangrijk om op de hoogte te zijn van andere mogelijke behandelingsopties.
Conservatieve "Watch and Wait" -therapie
De meerderheid van de zwangere vrouwen met nierstenen reageert goed op conservatieve "kijken en wachten" -therapie, waaronder toenemende vochtinname, het vermijden van te veel calciuminname (niet meer dan 1000-1200 mg / dag), goed pijnbeheer en antibiotica als er een infectie. Acetaminophen (Tylenol) biedt tijdelijke verlichting van de pijn, en andere pijnstillers kunnen naar goeddunken van de zorgverlener worden voorgeschreven. Als dit niet werkt, zijn mogelijk andere procedures nodig. Verhoogde pijn, de aanwezigheid van een infectie of vroeggeboorte rechtvaardigt met name chirurgische interventie.
Utereroscopy
Traditioneel hebben urologen ureteroscopie ondersteund (het breken van de steen), of de plaatsing van een stent of buis om snel het getroffen gebied rond de steen of obstructie af te voeren, wat hieronder wordt besproken. Bij een uretoroscopie wordt een dunne buis, urethoscoop genaamd, door de urinewegen naar de steen geleid, waardoor een arts naar de steen kan kijken en een meer zekere diagnose kan stellen. Instrumenten worden vervolgens gebruikt om de steen te verwijderen of te breken. Het wordt algemeen geaccepteerd als een eerstelijnsaanpak en is veilig en effectief gebleken tijdens alle stadia van de zwangerschap. Grote stenen (groter dan 1 cm) kunnen echter niet met deze methode worden behandeld.
Stent of tube plaatsing
Een ureterstent (zoals een holle buis) of een nefrostomiesonde moet mogelijk in de ureter worden geplaatst (buizen die urine transporteren) om urine en mogelijk stenen deeltjes af te voeren. Minimale of geen anesthesie kan worden gebruikt, en deze procedure is meestal succesvol. Vervanging van de buizen en urinair ongemak kan problemen veroorzaken. Een definitieve behandeling van de stenen kan meestal worden uitgesteld tot na de bevalling.
Gecontra-indiceerde behandelingen
Open chirurgie met algemene anesthesie om de steen te verwijderen, en schokgolftherapie die de steen kan breken, kan meestal worden gebruikt bij patiënten die niet zwanger zijn. Ze worden echter tijdens de zwangerschap niet als veilig beschouwd vanwege de risico's voor de foetus.
