Een gescheiden ouder kan een kind meenemen op reis buiten de staat in overeenstemming met de vereisten van een bewaringsbevel. De eerste stap is meestal het verkrijgen van de toestemming van de ouder die niet reist. Voordat u begint met het verkrijgen van schriftelijke toestemming, moet u niet alleen de beperkingen van een dergelijke toestemming begrijpen, maar ook de andere noodzakelijke vereisten voor dit soort reizen.
Child Custody Order
Elke overeenkomst tussen de ouders die reizen buiten de staat met een minderjarig kind toestaat, moet in overeenstemming zijn met de voorwaarden van de bewaaropdracht. Vooropgesteld dat de opdracht tot custody het specifiek toestaat of stil is over het onderwerp, is een schriftelijke toestemming van één ouder voldoende om de ander toestemming te verlenen om met het kind uit de staat te reizen. Als de opdracht van de rechtbank voorafgaande goedkeuring van de rechtbank vereist voor dat type reis, moet u er zeker van zijn dat u een specifiek bevel krijgt van de rechtbank die de reis toestaat. Vergis je niet ten onrechte dat het niet-verkrijgen van toestemming van de rechtbank een kleine afwijking is. De realiteit is dat een rechtbank niet alleen bezorgd is om het welzijn van een kind, maar dat het nemen van een minderjarige van de staat haar technisch verwijdert van het rechtsgebied en het gezag van de rechtbank, een situatie die een rechter niet lichtvaardig neemt.
reisroute
De voogdijwetten die samenhangen met het nemen van een minderjarig kind op een reis buiten de staat vereisen dat de reizende ouder de ander een redelijk gedetailleerde reisroute geeft. De ouder die niet op reis is, moet over het algemeen de geplande koers van de reis kennen, evenals basisinformatie over hoe ze contact kunnen opnemen met de reizende ouder of het kind in het geval van een noodgeval of voor een ander redelijk doel.
Omvang van de toestemming
De toestemming van de niet-reisende ouder geldt alleen voor de specifieke reisplannen die in het document zelf worden besproken en beschreven. Als de reizende ouder nalaat het kind terug te sturen naar de staat zoals overeengekomen, schendt het gedrag de rechten van de andere ouder in verband met het kind. Die ouder kan afdwingen van de bestaande voogdijbestelling en sancties tegen de delinquente ouder. Volgens de wet omvatten deze sancties een wijziging van de bestaande bewaringsregeling of een schorsing van de bezoekrechten van de reizende ouder, afhankelijk van welke ouder momenteel het gezag uitoefent. De rechtbank kan volgens de Cornell University Law School een bevinding uitspreken waarin de ouder in verachting wordt gehouden.
