Diabetes mellitus is een metabole stoornis waarbij een inadequate productie van het hormoon insuline of een weerstand tegen de werking ervan in het lichaam kan leiden tot hoge bloedsuikerspiegels. Insuline is nodig om suiker in de cellen van het lichaam te krijgen, waar het wordt gebruikt voor energie. Wanneer suiker niet in cellen kan komen, blijft het op hoog niveau in het bloed. Complicaties van diabetes ontstaan door langdurige blootstelling aan een hoge bloedsuikerspiegel. De cardiovasculaire, nerveuze, visuele en urinaire systemen worden meestal beïnvloed door chronisch hoge bloedsuikers.
Cardiovasculair systeem
Het cardiovasculaire systeem omvat het hart en de bloedvaten. Een hoge bloedsuikerspiegel en verhoogde vetgehaltes in het bloed die vaak worden aangetroffen bij mensen met diabetes, dragen bij aan vetafzettingen, plaques op de binnenwanden van bloedvaten genaamd, die ontstekingen veroorzaken. Dit leidt tot een verminderde doorbloeding en verharding van de bloedvaten, atherosclerose genaamd. Een hoge bloedsuikerspiegel resulteert ook in glycatie, waar suikers hechten aan eiwitten, waardoor ze kleverig worden. Dit gebeurt op eiwitten die in bloedvaten worden aangetroffen, wat ook leidt tot ontsteking. Wanneer dit in het hart voorkomt, kan dit leiden tot hart- en vaatziekten. Volgens een rapport uit 2016 van de American Heart Association sterft 68 procent van de mensen met diabetes ouder dan 65 aan een hartaandoening.
Zenuwstelsel
Zenuwbeschadiging, diabetische neuropathie genoemd, komt veel voor bij mensen met diabetes. Symptomen verschijnen meestal na meerdere jaren, maar kunnen aanwezig zijn wanneer diabetes wordt gediagnosticeerd, omdat de ziekte jarenlang onopgemerkt is gebleven. Diabetische zenuwbeschadiging bekend als perifere neuropathie komt het meest voor in de benen en voeten. Volgens een verklaring van de American Diabetes Association uit 2005 heeft tot 50 procent van de mensen met diabetes perifere neuropathie. Dit begint meestal als een doof gevoel of tinteling dat overgaat in verlies van pijn en warmte en koude waarneming in voeten of handen, waardoor het moeilijk is om een verwonding te voelen. Een ander type zenuwschade genaamd diabetische autonome neuropathie beïnvloedt de zenuwen die het hart, de bloedvaten en de spijsvertering en andere systemen reguleren. Deze aandoening kan onder andere leiden tot problemen met de bloeddruk, het hartritme en de spijsvertering.
Visueel systeem
De Centers for Disease Control and Prevention meldt dat in 2005-2008 28,5 procent van de volwassenen met diabetes van 40 jaar of ouder diabetische retinopathie had. Deze oogziekte wordt veroorzaakt door hoge bloedsuikerspiegels die leiden tot bloedvatschade en vloeistoflekkage in het zichtgevoelige deel van het oog dat de retina wordt genoemd. Diabetisch macula-oedeem is een complicatie van diabetische retinopathie waarbij het centrum van het netvlies, dat verantwoordelijk is voor gedetailleerd zicht, wordt beïnvloed. Deze omstandigheden kunnen uiteindelijk leiden tot blindheid. Een hoge bloedsuikerspiegel kan ook leiden tot een verhoogd risico op cataract en glaucoom. Deze oogaandoeningen komen eerder en vaker voor bij mensen met diabetes, in vergelijking met mensen zonder de ziekte.
Urinewegen
In 2011 meldde CDC dat diabetes de primaire oorzaak van nierfalen was in 44 procent van de mensen die pas de diagnose van de aandoening hadden. Hoge bloedsuikerspiegels kunnen de nieren beschadigen. Het resultaat is een ziekte die bekend staat als diabetische nefropathie en die uiteindelijk kan leiden tot nierfalen. Hoge bloedsuikerspiegels beschadigen aanvankelijk de bloedvaten in de nieren. Naarmate de diabetische nefropathie vordert, is er sprake van verdikking van nierweefsel en littekens. Wanneer de nieren beschadigd zijn, kunnen ze het bloed niet goed filteren. Dit resulteert in afval- en vochtophoping in het bloed en lekkage van belangrijke bloedeiwitten in de urine.
