Coeliakie komt voor bij 1 op de 133 Amerikanen, met een hogere prevalentie bij degenen met familieleden van de eerste generatie met de aandoening. De ziekte manifesteert zich met intolerantie voor gluten. Gastro-intestinaal ongemak, gewichtsverlies en opgeblazen gevoel van de buik zijn veel voorkomende symptomen. Het bepalen van de glutenindex in voedingsmiddelen kan patiënten met coeliakie helpen veilige voedingskeuzes te maken. Het is essentieel omdat er zoveel verborgen bronnen van gluten zijn in levensmiddelenadditieven. Testen neemt het giswerk weg uit het leven van een glutenvrije levensstijl.
Wat is gluten?
Glutenintolerantie wordt veroorzaakt door een abnormale auto-immuunrespons op een gluten-eiwit dat gliadine wordt genoemd. Gluten geeft tarwedeeg zijn elasticiteit. Het wordt ook gevonden in rogge en gerst. Wanneer een glutengevoelig persoon een voedsel opneemt dat gluten bevat, produceert het lichaam antilichamen die het aanvallen, niet anders dan de reactie op een bacteriële infectie. Het probleem is dat de immuunrespons ook resulteert in de vernietiging van de villi van de dunne darm. De villi zijn kleine projecties van weefsel die het absorptieoppervlak vergroten. Een gluten-intolerant individu lijdt meestal aan tekorten aan voedingsstoffen vanwege het verminderde vermogen van het lichaam om deze te absorberen.
Gluten testen
Het glutengehalte van voedsel moet worden bepaald door middel van laboratoriumtests. Een studie van het Amerikaanse Ministerie van Landbouw van 2006 beoordeelde verschillende methoden voor het testen van granen op gluten, waarbij werd vastgesteld dat het gebruik van bloem voor een testmonster in plaats van gemalen maaltijd de beste resultaten opleverde. Methoden voor het bepalen van het glutengehalte variëren afhankelijk van het type getest product en het beoogde eindgebruik.
Belang
Het vermogen van fabrikanten om te testen op gluten is essentieel omdat het zo wijdverspreid is in voedingsmiddelen en dranken. Het lijkt misschien vanzelfsprekend om geen volkorenbrood te eten als u gluten-intolerant bent. Gluten wordt echter ook aangetroffen in producten zoals sojasaus, pasta en couscous. Toch kan het ook als basis worden gebruikt in ingrediënten zoals gemodificeerd voedselzetmeel, maltodextrine en natuurlijke smaakstoffen. Door de glutenindex van voedingsmiddelen en dranken te bepalen, kunnen bedrijven voldoen aan de Amerikaanse voedings- en geneesmiddelenstandaarden voor het vrijwillig labelen van producten 'glutenvrij'. Het is echter niet verplicht voor alle verwerkte producten.
Gluten Labeling
De FDA heeft richtlijnen met specifieke richtlijnen voor voedingsmiddelen met het label "glutenvrij". Gebaseerd op de huidige wetenschap en technologie, gebruikt de FDA een glutenconcentratie van 20 ppm (ppm) als drempel om te bepalen of een product gelabeld gluten kan zijn -gratis. Producten worden niet geëtiketteerd met een specifiek glutenindexnummer omdat de huidige technologie niet nauwkeurig genoeg is. In plaats daarvan gebruikt de etikettering het cijfer van 20 ppm voor het bepalen van de productinhoud. Producten zijn ofwel glutenvrij als ze onder 20 ppm vallen of niet glutenvrij als de glutenconcentratie hoger is dan 20 ppm.
