Pijn in uw linkerarm tijdens inspanning kan te wijten zijn aan lokale problemen of problemen waarbij andere delen van het lichaam betrokken zijn. Deze pijn kan in ernst variëren van een klein ongemak tot een levensbedreigende aandoening.
gewrichtsband
Pijn tijdens een oefening in uw linkerarm kan een teken zijn van ligamentische schade aan uw pols, elleboog of schouder. Het uitrekken van een ligament zal pijn veroorzaken tijdens beweging en zwelling kan ook aanwezig zijn. Een arts zal dit probleem diagnosticeren met een lichamelijk onderzoek, röntgenfoto en MRI. De behandeling van ligamentschade is immobilisatie, chirurgie of een combinatie van beide.
Spier
Schade aan de spiervezels kan ook de oorzaak zijn van pijn in uw linkerarm tijdens het sporten. Spiervezelbeschadiging varieert van spanningen tot tranen. De symptomen van een spierblessure zijn pijn, zwelling en het verlies van mobiliteit in het getroffen gebied. Spierstammen worden gediagnosticeerd met behulp van MRI, lichamelijk onderzoek en computertomografie. Een spierblessure wordt behandeld met behulp van rust en chirurgie.
Zenuw
Pijn in de linkerarm kan het gevolg zijn van een beknelde zenuw. Dit type probleem kan zich manifesteren door pijn in het gebied van de beknelde zenuw. De pijn kan ook langs de baan van de zenuw gaan. Spierzwakte en gevoelloosheid kunnen ook optreden als gevolg van een beknelde zenuw. MRI en elektromyografie worden gebruikt om beknelde zenuwen in uw linkerarm te diagnosticeren. Een beknelde zenuw wordt behandeld met corticosteroïde-injecties, analgetica, fysiotherapie en indien nodig een operatie.
Hartaanval
Pijn in uw linkerarm tijdens inspanning kan een teken zijn van een hartaanval. De stijging van de bloeddruk tijdens het trainen kan een hartaanval veroorzaken bij risicopatiënten. De pijn in uw linkerarm tijdens een hartaanval kan ook op uw rug en op uw kaak uitkomen. Zweten, kortademigheid, pijn op de borst en braken zijn andere symptomen die kunnen optreden tijdens een hartaanval. Een hartaanval wordt gediagnosticeerd met behulp van een elektrocardiogram, een echocardiogram, bloedonderzoek, stresstests, angiogram, MRI, computertomografie en een thoraxfoto. Hartaanvallen kunnen worden behandeld met medicijnen zoals bloedverdunners, nitroglycerine of bètablokkers. In sommige gevallen is een operatie vereist om een slachtoffer van een hartaanval te behandelen.
