Het Congres heeft de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) goedgekeurd om de privacy van persoonlijke medische informatie te beschermen en om personen het recht te geven hun ziektekostenverzekering te houden voor reeds bestaande voorwaarden, zelfs als ze van baan veranderen. De wet heeft dit gedaan en biedt belangrijke waarborgen voor patiënten. Maar het heeft ook de administratieve rompslomp met betrekking tot medische zorg vergroot.
Geschiedenis
Het congres ging in augustus 1996 voorbij aan HIPAA en het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services finaliseerde in 2002 de normen voor de elektronische uitwisseling, privacy en veiligheid van gezondheidsinformatie. De regels zijn van toepassing op gezondheidsplannen, clearinginstituten voor de gezondheidszorg en op elke zorgverzekeraar. zoals een dokter, die gezondheidsinformatie in elektronische vorm doorgeeft.
Betekenis
Congres beoogde HIPAA om individueel identificeerbare gezondheidsinformatie te beschermen. Elke entiteit, inclusief een artsenpraktijk, een ziekenhuis of andere zorginstelling, of een verzekeraar, die zich bezighoudt met persoonlijke gezondheidsinformatie, moet strikte regels volgen over hoe om te gaan met die informatie om te voorkomen dat deze informatie wordt bekendgemaakt aan iemand die niet bevoegd is om die informatie te zien. Met Health and Human Services kunnen artsen en verzekeringsmaatschappijen bijvoorbeeld individueel identificeerbare gezondheidsinformatie uitwisselen om een gezondheidsclaim te betalen, maar ze zouden niet toestaan dat deze informatie openbaar wordt vrijgegeven. Sancties voor het overtreden van de voorschriften omvatten civielrechtelijke boetes van maximaal $ 50.000 per overtreding, volgens Health and Human Services.
Minimaal noodzakelijk
Volgens Health and Human Services vereist de privacyregel ook dat artsen, ziekenhuizen, verzekeraars en andere zorginstellingen alleen de minimale hoeveelheid informatie gebruiken die nodig is om de transactie te voltooien of aan het verzoek te voldoen. In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat een arts het volledige medische dossier van een patiënt niet naar een verzekeraar mag sturen als slechts één pagina uit de record voldoende is om de vraag van de verzekeraar te beantwoorden.
Draagbaarheid
Naast het beschermen van de privacy van patiënten, beperkt HIPAA ook de mogelijkheid van een nieuw werkgeversplan om dekking voor reeds bestaande aandoeningen uit te sluiten. Dit betekent dat een persoon die een ziektekostenverzekering heeft, van baan en dus van gezondheidsplannen kan veranderen zonder zich zorgen te hoeven maken dat een aandoening die ze al hebben, zoals diabetes of astma, niet onder het nieuwe zorgplan valt. Dit was niet altijd het geval, volgens het Amerikaanse ministerie van Arbeid. "In het verleden beperkten sommige werkgeversgroepsgezondheidsplannen de dekking of werden ze zelfs geweigerd als een nieuwe werknemer een dergelijke voorwaarde had voordat hij zich inschreef voor het plan." Onder HIPAA is dat niet toegestaan ", zegt het ministerie van arbeid. HIPAA verbiedt ook discriminatie van werknemers en hun familieleden op basis van gezondheidsgeschiedenissen, eerdere claims en genetische informatie, volgens het ministerie van arbeid.
Voordelen van HIPAA
HIPAA gaf patiënten voor het eerst het wettelijke recht om hun persoonlijke medische informatie te zien, te kopiëren en te corrigeren. Het belette ook werkgevers om persoonlijke gezondheidsinformatie in te winnen en te gebruiken om beslissingen over werk te nemen. En het stelde patiënten met reeds bestaande aandoeningen in staat van baan te veranderen zonder zich zorgen te hoeven maken dat hun voorwaarden niet zouden worden gedekt door het gezondheidsplan van een nieuwe werkgever.
Tegens van HIPAA
De effecten van HIPAA waren echter niet allemaal positief. De regelgeving verhoogde de papierwerklast voor artsen aanzienlijk, volgens de American Medical Association. HIPAA heeft een mini-industrie gecreëerd van bedrijven en consultants die medische professionals helpen om te voldoen aan de lange bepalingen van de wet. Bovendien zijn sommige professionals die zich bezighouden met medisch papierwerk te voorzichtig geworden met het vrijgeven van beschermde informatie. Sommige artsen weigeren bijvoorbeeld testresultaten te mailen en zeggen dat patiënten ze persoonlijk moeten ophalen. En sommige ziekenhuizen vereisen dat artsen schriftelijke verzoeken indienen op hun eigen briefhoofd voor informatie over de toestand van een patiënt, wanneer de wet toestaat dat deze informatie telefonisch wordt verstrekt.
