Vet krijgt een slechte rap, maar het is essentieel voor je gezondheid. Als je lichaam geen vet kan opnemen van het voedsel dat je eet, neem je ook geen vetoplosbare vitaminen en andere essentiële voedingsstoffen op, wat kan leiden tot tekorten en ondervoeding. Een paar stoornissen worden geassocieerd met problemen met de vetvertering en het metabolisme, waaronder pancreatitis, cystische fibrose en het Zollinger-Ellison-syndroom. Als u vermoedt dat u het vet niet goed opneemt, raadpleeg dan uw arts.
Normale vetvertering en metabolisme
De vetvertering begint in de maag, waar het spijsverteringsenzym-lipase - sommigen in je speeksel en wat uitgescheiden in de maag - de lange ketens van vet, bekend als triglyceriden, afbreekt tot kleinere stukjes. De rest komt voor in de dunne darm, waar extra lipase-enzymen van de pancreas, samen met gal, het vet blijven afbreken tot monoglyceriden, zodat het kan worden geabsorbeerd. De monoglyceriden vergemakkelijken de opname en het transport van in vet oplosbare vitamines A, D, E en K, evenals fytochemicaliën, waaronder lycopeen en de carotenoïden. In het lichaam wordt het vet gebruikt om celmembranen te behouden en als een opgeslagen vorm van energie.
Vetabsorptie
Als je het vet niet verteren en opnemen in het voedsel dat je eet, zal je lichaam je een paar hints geven. Een van de veelbetekenende tekenen van malabsorptie van vet is steatorrhea, een vette ontlasting die stinkt, bleek en vettig is. De malabsorptie veroorzaakt ook gas en een opgeblazen gevoel en soms ook diarree. Ook al bent u misschien afgevallen, de verandering in de stoelgang is meestal het gevolg van een bezoek aan de arts.
cholestase
Cholestasis is een stop of een vertraging van de galstroom - wat een stof is die uw lichaam helpt vet te verteren - van de lever tot de dunne darm veroorzaakt door een obstructie, zoals galstenen, of een stoornis, zoals een ontsteking van de lever ziekte. Omdat de gal niet in staat is om naar de dunne darm te gaan, kan deze niet helpen bij de vertering van vet, wat leidt tot malabsorptie. Het gebrek aan gal beïnvloedt ook de opname van calcium, vitamine D en vitamine K. Als het niet behandeld wordt, kan het de gezondheid van de botten beïnvloeden en het risico op bloedingen vergroten. Behandeling van cholestase is afhankelijk van de oorzaak en kan chirurgie of medicatie omvatten. Calcium- en vitamine D-supplementen kunnen ook worden gegeven, maar ze zijn niet effectief in het voorkomen van botverlies, volgens de Merck-handleiding.
pancreatitis
Pancreatitis, een ontsteking van de alvleesklier, is een veelvoorkomende oorzaak van malabsorptie van vet. Pancreatitis kan worden veroorzaakt door galstenen die de pancreas irriteren, wat leidt tot een acute ontsteking van de grote klier, maar de vetabsorptie treedt meestal op bij chronische pancreatitis, die een aantal oorzaken kan hebben, waaronder een genetische aanleg, intensief gebruik van alcohol of hoge niveaus van vet in het bloed. De chronische ontsteking maakt het voor de alvleesklier moeilijk genoeg lipase af te scheiden om vet te verteren, wat leidt tot de malabsorptie. Behandeling vereist suppletie met alvleesklier-enzymen en een vetarm dieet.
Taaislijmziekte
Cystic fibrosis is een genetische aandoening die de epitheliale cellen aantast - de cellen die de doorgangen in de longen, het spijsverteringsstelsel, de lever en de pancreas bekleden - waardoor ze een slijm creëren dat zo dik en kleverig is dat het lichaam het niet kan verdrijven. In de alvleesklier voorkomt het dikke slijmvlies de afscheiding van spijsverteringsenzymen in de darmen, wat leidt tot een slechte opname van voedingsstoffen, met name vet. Zoals chronische pancreatitis, omvat de behandeling van malabsorptie door maligne malaria spijsverteringsenzymen. Omdat dit echter een ziekte is die kinderen treft, wordt een calorierijk, vetrijk dieet voorgeschreven om ervoor te zorgen dat aan de groeivoorwaarden wordt voldaan, samen met vitamines en mineralen.
Zollinger-Ellison-syndroom
Zollinger-Ellison-syndroom is een zeldzame aandoening die wordt gekenmerkt door de vorming van tumoren in het duodenum - het eerste deel van de dunne darm - en pancreas die grote hoeveelheden gastrine afgeven, wat hormoon is dat de maag stimuleert om meer zuur vrij te maken. De hoge zuurgraad veroorzaakt zweren in de twaalfvingerige darm en belemmert ook de werking van lipase, wat leidt tot een slechte vetvertering. De behandeling omvat meestal medicatie om de zuurgraad te verlagen en een operatie om de tumoren te verwijderen. Dieet heeft geen invloed op de ontwikkeling of behandeling van de aandoening, volgens het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases.
