Zoals in de meeste sporten die te maken hebben met rennen of schoppen, ziet voetbal zijn recht deel aan voetblessures. Hoewel veel van deze verwondingen het gevolg zijn van botsingen of verwikkelingen met andere spelers, zijn veel ervan te voorkomen. Zorg ervoor dat je, voordat je in het spel komt, op de juiste manier opwarmt door de juiste rekoefeningen uit te voeren, passend passende schoenplaatjes te dragen en je enkels te strikken voor extra ondersteuning als je een geschiedenis hebt van voet- en enkelproblemen. Een spel beëindigen of oefenen met een reeks cool-down-oefeningen.
Metatarsale fracturen
Het zware draaien en draaien van de enkel tijdens het voetballen kan middenvoetbreuken of breuken in de lange botten aan de voorkant van de voet veroorzaken. Dit type blessure wordt ook soms veroorzaakt wanneer een speler tijdens het hardlopen op de voet van een andere speler stapt. Pijn en zwelling zijn onmiddellijk en de voet kan misvormd lijken, maar u kunt het ontstaan van blauwe plekken hoogstens 24 uur niet zien. Röntgenstralen zijn nodig om dit type fractuur te diagnosticeren en de ernst ervan te bepalen. De behandeling omvat het immobiliseren van de voet met een gegoten laars voor een periode van 3 tot 8 weken, afhankelijk van hoe ernstig de fractuur is. Sommige verwondingen kunnen een operatie vereisen.
Sever's Disease
Adolescente jongens die basketballen, voetballen of deelnemen aan gymnastiek zijn gevoelig voor de ziekte van Sever, een aandoening die de achterkant van de hiel nabij de achillespees aantast. Deze aandoening komt meestal voor bij overtraining zonder voldoende rust. Het resulteert in matige tot ernstige pijn in de hiel, die meestal erger wordt tijdens het hardlopen. Sommige voetbalspelers blijven trainen, hoewel ze een specifieke rekoefening voor de hiel kunnen toevoegen aan hun regime en een hielkussen in hun schoenplaatjes kunnen steken. Ernstigere gevallen kunnen röntgenfoto's vereisen om andere omstandigheden uit te sluiten, of een onderbreking van voetbal en lopen met een geleidelijke herintroductie in de sport.
Subunguaal hematoom
Herhaaldelijk slaan van de tenen tegen de bovenkant van uw voetbalschoenen kan subunguaal hematoom veroorzaken, een aandoening die de teennagels aantast. Deze aandoening doet zich voor wanneer bloed zich ophoopt onder de teennagel en kan vereisen dat een arts de teennagel doorboort om het overtollige bloed af te voeren. Het Massachusetts General Hospital for Children meldt dat het niet ongewoon is dat voetballers elk twee of zelfs drie teennagels per speelseizoen volledig verliezen als gevolg van deze aandoening.
Enkel verstuikingen
Een artikel in oktober 2003 in "Podiatry Today" plaatst enkelverstuikingen als de meest voorkomende verwondingen van voetbalatleten. De oorzaak van deze verwondingen loopt meestal op een oneffen oppervlak, maakt een scherpe bocht tijdens het rennen over het veld, een botsing met een andere speler of het verdraaien van de enkel bij het landen van een sprong. Verstuikingen zwellen vaak snel en blauwe plekken op; het glaceren van het gewricht kan dit helpen verlichten. Afhankelijk van de ernst van de verwonding kan uw arts u vragen om de enkel te hechten of een compressielaars of zachte cast te dragen gedurende maximaal drie weken. Het gebruik van krukken voor de eerste paar dagen is vaak ook aanmoedigen.
Achilles tendinitis
Achillespeesontsteking is technisch gezien geen blessure van voetbal; maar de conditie kan worden verergerd door het spel. Het wordt gekenmerkt door pijn in uw hiel en de pees tijdens het hardlopen; of zelfs wandelen. Het wordt veroorzaakt door korte kuitspieren of door het verhogen van de intensiteit van uw activiteit zonder uw spieren van tevoren voor te bereiden. Tendinitis in je Achilles kan zelfs worden veroorzaakt door je sportschoenen - niet genoeg steun of slecht passend. Als je een ontstoken achillespees vermoedt, gebruik dan ijs, gedurende 15 tot 20 minuten, minstens 2 tot 3 keer per dag. Maar, belangrijker nog, stop onmiddellijk met voetballen. Als er sprake is van een scheur of breuk van de achillespees, kan dit gepaard gaan met operaties. Uw arts kan de conditie van uw pees bepalen met een röntgenfoto of MRI-scan.
