Het medicinale gebruik van Mariadistel gaat meer dan 2000 jaar terug. In de 17e eeuw werd het gebruikt voor het openen van obstructies van de lever en de milt en om geelzucht te behandelen. Dit traditionele gebruik spoorde moderne onderzoekers aan om het genezingspotentieel van het kruid te onderzoeken. Het werkzame bestanddeel is het flavonoïde silymarine, dat zelf is samengesteld uit silibinine, silidianine en silicristine. Tegenwoordig wordt van melkdistel vermoed dat het de lever beschermt tegen gifstoffen, mogelijk het risico op galstenen vermindert, alcoholische en virale hepatitis behandelt en zelfs vergiftiging tegengaat.
Verbeterde overlevingskans
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat mariadistel de overlevingskans van mensen met alcoholische of niet-alcoholische levercirrose verbetert. Volgens het NYU Langone Medical Center vonden twee verschillende dubbelblinde, placebo-gecontroleerde onderzoeken, beide over vier jaar, reducties in de mortaliteit. Een van deze studies, waarin 170 mensen deelnamen, vond een overlevingspercentage van 58 procent in vergelijking met 38 procent in de placebogroep, een verschil dat als statistisch significant werd beschouwd. De andere, waaraan 172 mensen deelnamen, leverde vergelijkbare resultaten op, maar "miste gewoon de conventionele cutoff voor statistische significantie."
Bescherming tegen leverbeschadigende medicatie
Bepaalde medicijnen, zowel voorgeschreven als vrij verkrijgbaar, kunnen de lever beschadigen of ontsteken. Onder hen zijn paracetamol, alcohol, fenothiazines en fenytoïne. Volgens het NYU Langone Medical Center suggereert voorlopig bewijs dat mariadistel kan beschermen tegen levertoxiciteit veroorzaakt door deze geneesmiddelen. "Echter, volgens een 12 weken durende, dubbelblinde studie van 222 mensen, lijkt Mariadistel niet de leverontsteking te voorkomen die wordt veroorzaakt door de tacrine van de ziekte van Alzheimer," ook bekend als Cognex.
Andere potentiële effecten
Het Medical Center van de Universiteit van Maryland suggereert mariadistel als een aanvullende behandeling voor ten minste twee verschillende lange-termijnomstandigheden. Voor stralingsschade stelt het een dosis van 80 tot 200 mg gestandaardiseerd extract één tot drie keer per dag voor. Het gebruik ervan is hier als een antioxidant en om de lever te beschermen. Voor longkanker suggereert het twee- tot driemaal daags 80 tot 160 mg "voor ondersteuning bij ontgifting". Amanda Gryskewicz, Amy Sieklicki en Stefanie Macri van Wilkes University schrijven dat "de afgelopen jaren is aangetoond dat zowel silymarin als silibinin ook nuttig zijn bij de behandeling van verschillende soorten kanker, waaronder prostaatkanker, borstkanker, eierstokken, dikke darm, longkanker. , huid en blaas. " Zij merken ook op dat er extracten van Mariadistel worden bestudeerd met betrekking tot mogelijke chemopreventatieve eigenschappen evenals de mogelijkheid om bijwerkingen van chemotherapie te verzachten.
Bijwerkingen
Van de mariadistel wordt momenteel gezegd dat deze vrijwel geen bijwerkingen heeft en door de meeste mensen kan worden gebruikt, inclusief zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, volgens de Knowledgebore van de University of Michigan Healthwise. Dit wordt bevestigd door zijn 'uitgebreid gebruik als voedsel'. Het NYU Langone Medical Center merkt op dat geen dierstudies negatieve effecten hebben laten zien, zelfs niet "wanneer hoge doses gedurende een lange periode werden toegediend", hoewel een onderzoek uit 1992 van 2.637 menselijke deelnemers "zeldzame gevallen van ernstig abdominaal ongemak" aan het licht bracht. Meer gebruikelijk trad in die studie een lage incidentie van bijwerkingen op, voornamelijk van lichte gastro-intestinale stoornissen.
Geneesmiddelinteracties
Hoewel er momenteel geen geneesmiddeleninteracties bekend zijn, wijst het NYU Langone Medical Center erop dat volgens één rapport silibinine een enzym kan remmen dat een rol speelt in de activiteit van orale anticonceptiva en andere geneesmiddelen, waardoor hun effectiviteit mogelijk wordt verminderd.
