Fructose met een hoog fructosegehalte bevat geen fructose meer dan dat je krijgt van tafelsuiker, maar omdat het meer fructose heeft dan zijn bron - maïszetmeel - wordt het high-fructose genoemd. Aan de andere kant is kristallijn fructose echt hoog in fructose. Zowel HFCS als kristallijne fructose worden commercieel gebruikt om voedingsmiddelen te zoeten. Ze zijn ook beide bronnen van lege calorieën, dus de American Heart Association beveelt aan om de hoeveelheid die je consumeert te beperken.
Ingrediëntenvergelijking
Hoogfructose maïssiroop is gemaakt van maïszetmeel, dat volledig uit glucose bestaat. Nadat het zetmeel is geëxtraheerd, gaat het door verwerking met enzymen die een deel van de glucose in fructose omzet. Als gevolg hiervan bevat het eindproduct beide suikers.
Bestemd voor gebruik als zoetstof, bevat HFCS 42 procent fructose of 55 procent fructose.
Fabrikanten kunnen ook HFCS produceren met 90 procent fructose. Wanneer het zoveel fructose bevat, kan het door extra verwerking worden gebracht om de siroop te kristalliseren.
Nadat de kristallen zijn gedroogd, is het resulterende product - kristallijne fructose - 100 procent zuivere fructose.
Commercieel gebruik
HFCS met 42 procent fructose interfereert niet met natuurlijke aroma's, dus wordt het voornamelijk gebruikt in gebakken goederen, ontbijtgranen, yoghurt, ijs en bewerkte voedingsmiddelen zoals soepen, specerijen en ingeblikt fruit. HFCS-55 wordt gebruikt om frisdranken en andere dranken te zoeten, meldt Biotechnology and Molecular Biology Review.
Kristallijne fructose wordt ook gebruikt om voedingsmiddelen en dranken te zoeten. Omdat fructose van nature zoeter is dan suikers zoals glucose en tafelsuiker, is kristallijne fructose een van de zoetste suikervervangers die er zijn. De kristallijne vorm heeft ook enkele andere commerciële voordelen: het verbetert de textuur en stabiliteit in gebakken en bruin voedsel om een mooie kleur te creëren.
Metabolisme Verschillen
Hoogfructose-glucosestroop wordt een beetje anders gemetaboliseerd dan kristallijne fructose, maar alleen omdat fructose een ander pad in uw lichaam volgt dan glucose.
Het glucose gedeelte van HFCS komt in je bloedbaan en kan door cellen in je lichaam worden gebruikt voor energie. Het fructose-gedeelte van HFCS en alle kristallijne fructose gaat naar de lever, waar enzymen de neiging hebben om het in vet te veranderen.
Omdat fructose niet in de bloedbaan terechtkomt, heeft het een zeer geringe invloed op de bloedsuikerspiegel. In vergelijking, op de glycemische schaal van nul tot 100, scoort glucose een 100, wat betekent dat het de bloedsuikerspiegel aanzienlijk spant.
Aanbevolen inname
HFCS en kristallijne fructose zijn beide toegevoegde suikers die calorieën bijdragen en gewichtstoename kunnen veroorzaken. De American Heart Association beveelt aan dat vrouwen dagelijks minder dan 6 theelepels toegevoegde suikers consumeren, terwijl mannen hun inname moeten beperken tot niet meer dan 9 theelepels.
Hoewel fructose de bloedsuikerspiegel niet beïnvloedt, heeft het de potentie om bloedlipiden zoals triglyceriden te stimuleren, dus de American Diabetes Association beveelt fructose niet aan als zoetstof voor mensen met diabetes.
Dat gezegd hebbende, hoeft u zich geen zorgen te maken over de fructose die van nature voorkomt in hele voedingsmiddelen, zoals fruit en groenten. Deze voedingsmiddelen zijn belangrijke bronnen van vezels en voedingsstoffen en ze bieden onvoldoende fructose om bezorgdheid te veroorzaken, merkte Diabetes Care op in januari 2008.
