De veters van een voetbal zijn een iconisch beeld in de moderne sport. Veters zijn altijd belangrijk geweest voor het spel, maar hun rol is in de loop van de jaren veranderd als er vooruitgang is geboekt in zowel de constructie van de bal als de speelstijl. Tegenwoordig is deze kleine strook wit aan de zijkant van het voetbal een van de onderscheidende kenmerken van de sport.
Traditionele functie
Oorspronkelijk waren de veters van een voetbal een noodzakelijk onderdeel van de constructie van de bal - de veters hielpen het leer strak rond de interne blaas te binden. De veters waren een dik stiksel dat ontworpen was om het misbruik van geknepen, getrapt en gegooid tijdens voetbalwedstrijden te verduren.
Huidige functie
Veters zijn niet langer een noodzakelijk onderdeel van de constructie van het voetbal zoals ze ooit waren - voetballen kunnen aan elkaar worden genaaid zonder het gebruik van dikke veters. Maar de veters zijn niet alleen voor nieuwe doeleinden gebleven: ze spelen nu een belangrijke rol in bepaalde aspecten van een game.
Quarterback gebruik
De veters spelen een centrale rol in het passerende spel - zonder hen zouden lange, nauwkeurige passes zeer moeilijk te bereiken zijn. De meeste quarterbacks plaatsen enkele vingers van de werphand op de veters van het voetbal. Dit geeft ze meer grip op de bal bij het gooien, en het stelt hen ook in staat om een strakke spiraal op de bal te plaatsen - de veters zijn het laatste deel van het aangeraakte voetbal op een worp, en de actie die de vingers aan de veters plaatsen het voetbal om stevig door de lucht te draaien. Omdat passeren zo'n fundamenteel onderdeel is van het moderne voetbal, zijn veters een noodzaak.
Effect op Kicking Game
Als je ooit de term 'veters' hebt gehoord, verwijst dit naar de manier waarop een voetbal moet worden geschopt. Een voet van een kicker die de veters van de bal raakt, kan resulteren in een grillige kick die naar de zijkant gaat, uit de controle van de kicker. Bijgevolg vangen punters en place-kick-houders onmiddellijk de bal en draaien ze de veters zodat ze in de richting tegenovergesteld zijn van waar de voet van de kicker de bal raakt. Dit elimineert het risico dat de veters een foutieve kick veroorzaken.
