Rabarber is weliswaar een synoniem voor vulling met fruitpastei, maar is eigenlijk een groente. In de tuin wordt het herkend door zijn grote, donkergroene bladeren en groenachtig rode stengels. Rabarber is echter niet de enige plant in de tuin die bij deze beschrijving past. Gemeenschappelijke klis is een onkruid dat tuiniers lange tijd in de war heeft gelaten met hun soortgelijke eigenschappen als rabarber.
Rabarber
Rabarber heeft stevige stengels en een pittige, fruitige geur. Rabarber komt voor in drie soorten: rood, groen of gespikkeld. De kleuren verwijzen naar de vezelige eetbare stengel van de plant.
De rabarberplant is groot en vereist typisch één vierkante yard tuinruimte. De gladde stelen kunnen een lengte bereiken van 18 inch en een breedte van 2 inch. Doorsneden van de rabarbersteel zijn solide. Rabarberbladeren zijn groot, glad, donkergroen als ze volwassen zijn en hebben gekrulde randen.
De commerciële productie van rabarber vindt voornamelijk plaats in Michigan, Oregon, Washington en Canada, maar het is ook een veel voorkomende en gemakkelijk te kweken plant voor de huistuinier.
Gemeenschappelijke klis
Burdock is berucht om zijn plakkerige burs. Burkock is gemakkelijk in de war voor rabarber vanwege het uiterlijk en de misleidende algemene naam, "wilde rabarber." Burdock is een productief onkruid in de Verenigde Staten, dus het is niet verrassend wanneer het in huistuinen wordt weergegeven.
Om klit te identificeren, moet je zoeken naar volwassen bladeren die minder gekruld zijn dan rabarber. Bovendien zijn de onderkanten van klisbladeren wollig of behaard, in tegenstelling tot rabarber.
Een andere gemakkelijke manier om klit te identificeren, is door een dwarsdoorsnede van de stengel weg te knippen. Burdock heeft een holle stengel, terwijl rabarberstelen solide zijn. Wanneer de klis nog moet rijpen, kan hij een hoogte van 5 voet bereiken en paarse distelachtige bloemen produceren omringd door stijve haakharen. Deze haren burs staan bekend om vasthouden aan kleding, schapenwol en hondenbont.
Gebruik
Rabarber is een populaire ingrediënt in taarten en pasteien. Wanneer rauw gegeten, is de rabarbersteel over het algemeen zuur en vezelig. Gekookte rabarber geeft een pittige, frisse smaak aan pastei, taarten, sauzen en fruitbeleg. De stengels zijn het enige eetbare gedeelte van de plant.
Sommige soorten klis hebben ook eetbare delen, maar het wordt over het algemeen afgeraden zonder specifieke kennis van de plant. Klis wordt soms vermeld als ingrediënt in gezondheidssupplementen en folk remedies.
toxiciteit
De eetbare stelen en giftige bladeren van de rabarberplant. Alleen de stengels van rabarber zijn eetbaar, omdat de bladeren mogelijk giftig oxaalzuur bevatten. Oxaalzuur kan nierstenen, maagklachten en zelfs hart- of ademhalingsproblemen veroorzaken. De Ohio State University Extension adviseert tegen het eten van rabarberstengels die zijn getroffen door harde vorst, omdat ernstige kou oxaalzuur kan veroorzaken in de stelen.
Volgens The Ohio State University Extension moet gewone klis ook als giftig worden beschouwd vanwege de mogelijke diuretische effecten bij consumptie. De burs kunnen ook huidirritatie veroorzaken als ze in de huid worden gehaakt.
