Het menselijk lichaam bestaat uit cellen, die allemaal in staat moeten zijn in hun energiebehoeften te voorzien door voedingsmoleculen uit de bloedbaan op te nemen en chemisch te verbranden als onderdeel van cellulair metabolisme. Glucose is een belangrijk voedingsmolecuul dat cellen gebruiken voor energie, zowel als onderdeel van het dieet als wanneer het wordt bewaard voor later gebruik in de vorm van het glycogeen van het koolhydraatmolecuul.
Bronnen van glucose
Alle voedsel dat koolhydraten bevat, dient als een bron van glucose. Zelfs als het voedsel zelf geen glucose bevat, kan uw lichaam suiker en zetmeel in het voedsel dat u eet, afbreken tot glucose en andere eenvoudige suikers en vervolgens de andere eenvoudige suikers in glucose omzetten. Dat is waarom koolhydraatbevattende voedingsmiddelen je bloedsuikerspiegel verhogen - je lichaam breekt ze zelf in glucose en neemt dan de glucose in je bloedbaan op.
Functie
De functie van glucose in het lichaam is een energiemolecuul. Cellen nemen glucose op dat door het spijsverteringskanaal wordt geabsorbeerd en gebruiken de glucose of slaan deze voor later op. Hoewel eiwitten en vet cellen ook van energie voorzien, vertrouwen sommige lichaamscellen - met name de cellen van de hersenen - bij voorkeur op glucose, merkt Dr. Lauralee Sherwood op in haar boek 'Human Physiology'. Verder splitst glucose op in kleinere moleculen die bouwstenen bieden voor veel cellulaire producten.
Betekenis
Alle cellen hebben energie nodig om te functioneren. Bij sommige cellen is de reden voor de energiebehoefte duidelijker dan bij andere: spiercellen hebben bijvoorbeeld energie nodig om beweging te verkorten en produceren. Maar zelfs cellen die niet betrokken zijn bij het produceren van beweging hebben een regelmatige energiebron nodig, legt Dr. Gary Thibodeau uit in zijn boek 'Anatomy and Physiology'. Cellen gebruiken energie die voornamelijk is afgeleid van glucose om elektrische stromen te produceren die communicatie mogelijk maken, om hormonen en andere producten te synthetiseren, en om te groeien en te delen.
Kenmerken
Aangezien het metabolisme de belangrijkste manier is om glucose in het menselijk lichaam te meten, wordt de overgrote meerderheid van de ingenomen glucose verwerkt via een reeks reacties. De eerste reactie, glycolyse genaamd, splitst glucose in twee kleinere moleculen die pyruvaat worden genoemd. De tweede reactie zet pyruvaat om in een molecuul dat acetyl-CoA wordt genoemd en dat de Kreb-cyclus binnengaat. Opmerking Drs. Reginald Garrett en Charles Grisham in hun boek 'Biochemistry', de Krebs-cyclus is een van de belangrijkste metabolische processen in een cel, omdat deze uiteindelijk leidt tot het genereren van enorme hoeveelheden energie uit glucose.
overwegingen
In tegenstelling tot eiwit en vet heeft glucose een duidelijk voordeel voor veel cellen als een bron van energie, omdat het met of zonder zuurstof kan worden gemetaboliseerd, let op Garrett en Grisham. Terwijl de Kreb-cyclus zuurstof nodig heeft om te functioneren, is er een andere metabole tak die zuurstofonafhankelijke energieopwekking uit glucose mogelijk maakt. Dit proces, fermentatie genoemd, genereert niet zoveel energie als de Kreb-cyclus, maar het zorgt ervoor dat spieren en andere cellen kunnen blijven functioneren in zuurstofarme omstandigheden.
Expert Insight
Het menselijk lichaam slaat energie op twee manieren op - als vet en als een koolhydraat dat glycogeen wordt genoemd. Hoewel het grootste deel van de energie die in het lichaam wordt opgeslagen, wordt opgeslagen als vet, is glucose zo belangrijk voor de normale werking dat de lever en spiercellen een bepaald deel opslaan gedurende tijden waarin de bloedsuikerspiegels laag beginnen te worden. Let op Garrett en Grisham, zonder glucose kan het lichaam geen glycogeen opslaan. Dit leidt tot vermoeidheid en spierzwakte.
