De ontwikkeling van longen in een foetus begint tijdens de embryonale fase, ongeveer vier weken van de zwangerschapsduur. Heel vroeg in ontwikkeling, wat uiteindelijk een baby zal zijn, is niets meer dan een celbal, waar geen van de cellen nog gespecialiseerd is. Een vroege differentiatiegebeurtenis scheidt cellen in verschillende lagen, waarvan er een de organen van de darmen worden. Het is door deze cellen dat de longen zich ontwikkelen en uiteindelijk in staat worden om zelfstandig te beademen nadat een baby is geboren.
Embryonale fase
De embryonale fase van de ontwikkeling van de longen vindt plaats tijdens de weken vier en vijf van de zwangerschap, merkt de Universiteit van New South Wales. Tijdens deze fase vormen de larynx of de spraakbox en de luchtpijp of luchtpijp de vorm van het voorsnoertje. Twee kleine knoppen vertakken zich af, waarvan er één de linkerlong zal worden en één ervan de rechterlong zal worden.
Pseudoglandular Phase
Tot ongeveer de 17e week van de zwangerschapsduur, ver in de foetale periode van ontwikkeling, bevinden de longen zich in de pseudoglandulaire fase. De Brown University-publicatie 'Introduction to Fetal Medicine' merkt op dat deze fase wordt gekenmerkt door een verdere vertakking van de oorspronkelijke longknoppen in kleinere en meer talrijke gebieden. Elke knop wordt uiteindelijk een onafhankelijke ademhalingseenheid, die wordt bediend door een bronchiolus - een kleine tak van de luchtpijp - en wordt omgeven door capillaire bloedvaten die zuurstof naar de longen brengen.
Kanaalfase
Blijvend tot ongeveer 25 weken van de zwangerschapsduur, zet de canaliculaire fase de lucht-bloedbarrière op waardoor zuurstof in de haarvaten van de ademhaling kan binnendringen en kooldioxide uit ademhalingscapillairen in de longen kan stromen voor uitademing. De universiteit van Lausanne merkt ook op dat deze fase wordt gekenmerkt door differentiatie van de verschillende weefseltypes in de longen, wat betekent dat luchttransportweefsels te onderscheiden zijn van gasuitwisselingsweefsels.
Sacculaire fase
Tot ongeveer 36 weken van de zwangerschapsduur bevindt een foetus zich in de sacculaire fase van de longontwikkeling. Gedurende deze tijd begint de productie van oppervlakteactieve stoffen in de longen. Surfactant is een zeepachtige substantie die helpt voorkomen dat gevoelig longweefsel aan zichzelf blijft kleven en scheuren tijdens uitademing of als de longen worden gecomprimeerd. Oppervlakteactieve stof is met name belangrijk tijdens de bevalling, omdat het de longen in staat stelt vruchtwater af te tappen en goed met lucht te vullen. Premature baby's zijn vatbaar voor ademhalingsproblemen en instorten van de long als ze worden geboren voordat ze voldoende oppervlakteactieve vormen hebben. De universiteit van Lausanne merkt ook op dat luchtzakken in deze fase beginnen te vullen.
Alveolaire fase
De laatste fase van de longontwikkeling, die tot de geboorte en daarna in de vroege kindertijd voortduurt, is de alveolaire fase. De universiteit van New South Wales merkt op dat naast de extra productie van surfactant, de longontwikkeling tijdens deze periode wordt gekenmerkt door de groei van meer bronchiolen en luchtzakken, de alveoli. Hierdoor kunnen de gasuitwisselingsweefsels van de longen uitzetten en kunnen ze meer lucht bewegen als een baby, en later een kind, groeit.
