Rectale verzakking wordt gedefinieerd als het wegglijden of vallen van het weefsel dat het rectum bekleedt, hetzij in de rectale opening of uitsteekt uit de anus. Het rectum is het distale uiteinde van de grote dikke darm die verbinding maakt met de anus. De aandoening komt het meest voor bij kinderen jonger dan 6 jaar en bij ouderen. Neem contact op met uw zorgverlener als zich een rectale verzakking voordoet. Hij kan u adviseren over een thuisbehandeling of u laten zien dat u op de afdeling medische zaken of eerste hulp bent.
Basics
Kegel-oefeningen kunnen nuttig zijn bij rectale verzakking, afhankelijk van de ernst van de aandoening en met de aanbeveling van uw zorgverlener. Bij het ondergaan van een medisch onderzoek voor de condities, zal een manueel rectaal onderzoek worden uitgevoerd. Minder vaak kan de rectale verzakking intern zijn, wat de diagnose van de aandoening moeilijker maakt. Met een interne verzakking, wordt de diagnose gesteld door het gebruik van gespecialiseerde röntgenfoto's en een manometer om de functie van spieren in het anorectale gebied te meten. Uw zorgverlener adviseert thuiszorg of een verwijzing naar een chirurg voor chirurgische reparatie van het rectum.
Oorzaken
Een diverse reeks aandoeningen kan leiden tot rectale prolaps, waaronder constipatie, cystische fibrose, pinworms, ondervoeding, voorafgaande beschadiging van het bekken of anus, of whipworm-infectie zoals gesteld door MedlinePlus. Chronische constipatie heeft meer kans op rectale prolaps dan occasionele, episodische obstipatie. Ruggenmergletsel of een operatie kan een rectale verzakking veroorzaken, evenals een langdurige gewoonte van inspanning om een stoelgang te krijgen. Bepaling van de behandeling hangt gedeeltelijk af van de oorzaak van de verzakking. Bekkenspieroefeningen zouden niet nuttig zijn bij verzakking als gevolg van permanente neurologische schade aan de betrokken spieren.
symptomen
Roodachtig weefsel kan uit de anus steken, vooral na een stoelgang. Kleine hoeveelheden rectaal bloedverlies kunnen periodiek worden opgemerkt. Afhankelijk van de ernst van de verzakking, kan fecale incontinentie optreden.
Oefeningen
Kegel-oefeningen worden gebruikt om de bekkenbodemspieren te versterken. Het Amerikaanse Congres van Verloskundigen en Gynaecologen licht de procedure toe: Knijp de spieren die worden gebruikt om de urine te stoppen in en voorkom een stoelgang. Houd gedurende 10 seconden vast. Vrijgeven en herhalen voor maximaal 50 keer per dag gedurende vier tot zes weken. Het is belangrijk dat u alleen de spieren van de bekkenbodem aanspant, niet uw billen of andere gebieden. Vergeet niet om te ademen tijdens de Kegel-oefeningen; vermijd je adem in te houden.
