Jodium is een sporenelement, wat betekent dat het lichaam het alleen in kleine hoeveelheden nodig heeft. Mensen hebben dagelijks ongeveer 0,15 mg jodium nodig voor zuurstoftransport, energieverwerking en de productie van schildklierhormonen. Jodiumtekort in de Verenigde Staten is zeldzaam vanwege gejodeerd zout; de meeste jodiumtekorten komen voor in onderontwikkelde landen waar jodium en gejodeerd zout duur zijn. Een natuurlijke bron van jodium is kelp, een zeegroente die het mineraal uit het oceaanwater absorbeert. De ontdekking van kelp als bron van jodium in de 18e eeuw leidde tot de behandeling van struma of een vergrote schildklier. Raadpleeg een gekwalificeerde zorgverlener voordat u kelp- of jodiumsupplementen gebruikt.
Bronnen van Kelp
Gedroogde en hele kelp is te vinden in veel supermarkten, Aziatische markten en reformwinkels. Het is gedroogd voor gebruik in supplementen en verkrijgbaar in tablet-, capsule- of poedervorm. Kelp wordt ook op de markt gebracht als spirulina of blauwgroene algen. De American Cancer Society beveelt het eten van heel zeewier aan in tegenstelling tot het nemen van supplementen, omdat gedroogd zeewier grote hoeveelheden voedingsstoffen bevat die schadelijk kunnen zijn.
Gebruik van Kelp
Kelp kan andere toepassingen hebben behalve het behandelen van hypothyreoïdie. Japanse vrouwen hebben een lagere incidentie van borstkanker en een langere levensverwachting na borstkanker dan Amerikaanse vrouwen. Een hogere consumptie van zeewier is een verklaring voor dit fenomeen. De American Cancer Society meldt dat sommige vormen van algen de kankergroei in laboratoriumonderzoeken vertragen. Bovendien kan behandeling met hoge bloeddruk het gebruik van zeewier omvatten, omdat het helpt om natrium uit de bloedbaan te verwijderen.
Jodium Toxiciteit
Net zoals een tekort aan jodium de productie van schildklierhormonen kan verstoren, kan teveel jodium de productie van hormonen in de schildklier blokkeren en ook hypothyreoïdie veroorzaken. In Japan, waar grote hoeveelheden zeewier worden geconsumeerd, vertonen sommige mensen dit soort verstopping veroorzaakt door voeding geïnduceerde struma; deze toestand houdt op wanneer het verbruik van zeewier wordt verminderd. Een teveel aan jodium kan ook leiden tot de ziekte van Grave, schildklierkanker en toxische niveaus van schildklierhormonen. De Food and Drug Administration beveelt een maximum van 225 mcg kelp per dag aan. Symptomen van jodiumvergiftiging zijn onder meer buikpijn, diarree, koorts, mondsmaak van metaal, gebrek aan urineren, toevallen, kortademigheid, dorst of braken. MedlinePlus beveelt onmiddellijke medische behandeling aan.
waarschuwingen
Lees etiketten zorgvuldig. Een studie van UC Davis, uitgebracht in april 2007, heeft uitgewezen dat kelp van nature organisch arseen bevat en arseenvergiftiging kan veroorzaken bij overschrijding van de aanbevolen hoeveelheid. Onderzoekers evalueerden negen verschillende kelpproducten en ontdekten dat acht onaanvaardbare niveaus bevatten. De inname van jodium kan ook een wisselwerking hebben met andere geneesmiddelen die kaliumjodide bevatten, zoals lithium of warfarine. Veiligheid tijdens zwangerschap is niet vastgesteld. Kelpgebruik kan ervoor zorgen dat de huid geel kleurt of geelzuchtig lijkt, vanwege de grote hoeveelheid carotenoïden.
