Verwaarlozing is een vorm van psychologisch kindermisbruik dat ernstige, langdurige gevolgen kan hebben voor iemands leven. Ongeveer 1500 kinderen sterven elk jaar aan verwaarlozing of mishandeling, volgens de American Psychological Association of APA. Als u vermoedt dat een kind wordt verwaarloosd of gerelateerde gedragsproblemen heeft, praat dan met een arts of vraag hulp aan uw plaatselijke wetshandhavings- of kinderbeschermingsbureau.
Identificatie
Kinderen die verwaarlozing doorstaan hebben vaak moeite met slapen, problemen met functioneren op school, eetstoornissen, slechte groei, woedeproblemen, gedragsproblemen en emotionele problemen. Verwaarloosde kinderen vertonen vaak rebelse gedrag en hebben angst of depressie, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Verwaarlozing vindt plaats wanneer een kind geen adequate kleding, voedsel, medische zorg, huisvesting of bescherming ontvangt, volgens het University of Michigan Health System. Verwaarlozen kinderen ontvangen deze essentiële zaken meestal niet omdat hun ouders of verzorgers ze opzettelijk niet verstrekken. Het blootstellen van een kind aan geweld tussen volwassenen en het negeren van het welzijn van het kind zijn ook vormen van verwaarlozing.
Risicofactoren
Een kind dat woont met een verzorger of ouder met depressie, angst, substantie of alcoholmisbruik, financiële stress of onvoldoende ouderschapsvaardigheden loopt volgens de Mayo Clinic-website een groter risico op verwaarlozing dan andere kinderen. Alleenstaande ouders en ouders die lijden aan huiselijk geweld of deze bestendigen, lopen ook meer kans hun kinderen te verwaarlozen. Extreme stress, armoede en geestesziekten kunnen het risico op kinderverwaarlozing in een huis vergroten, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Ook hebben kinderen met een lichamelijke of geestelijke handicap en kinderen van gezinnen met meerdere kinderen jonger dan 5 jaar een groter risico op verwaarlozing en misbruik.
Bijwerkingen
Verwaarlozing kan ernstige psychologische en gedragsproblemen veroorzaken, aldus de APA. Een verwaarloosd kind kan lijden aan posttraumatische stressstoornis, depressie, angst en vele andere psychische stoornissen die tot gedragsproblemen kunnen leiden. Verwaarlozen kinderen kunnen gedragsproblemen ontwikkelen zoals rebellie, problemen met het zelfbeeld en problemen op school, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Wanneer een kind misbruik of verwaarlozing ervaart, kan hij zich terugtrekken van vrienden, slecht doen op school, weglopen, een angst voor volwassenen ontwikkelen of frequente afwezigheid van school hebben, volgens de Mayo Clinic-site. U kunt ook opmerken dat het kind een slechte hygiëne heeft en extreme agressie of onverschilligheid en passiviteit vertoont.
gevaren
Verwaarlozing en misbruik van kinderen kan leiden tot ernstige, levenslange effecten. Sommige kinderen kunnen zelfs sterven door verwaarlozing. Verwaarlozen kinderen kunnen leerstoornissen, drugsmisbruik, eetstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen, ernstige depressie, zelfmoordneigingen en problemen met relaties en vertrouwen ontwikkelen. Misbruikte of verwaarloosde kinderen kunnen zelf opgroeien tot kindermisbruikers, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center.
Preventie / Solution
Let op tekenen van kinderverwaarlozing, zoals slechte hygiëne, frequente afwezigheid van school, gedragsverandering en slechte gezondheid. Als u vermoedt dat een kind wordt verwaarloosd of wordt misbruikt, neem dan onmiddellijk contact op met uw lokale politie of diensten voor kinderbescherming, volgens het University of Michigan Health System. In bijna alle gebieden kunt u uw vermoedens anoniem melden. Een verwaarloosd kind kan therapie nodig hebben van een erkende beoefenaar, volgens de Universiteit van Maryland Medical Center. Ouders die hun kinderen misbruiken of verwaarlozen, hebben mogelijk ook therapie- en opvoedklassen nodig. Het identificeren en stoppen van de verwaarlozing of misbruik zo snel mogelijk kan de lange termijn gedragsmatige, psychologische, emotionele en fysieke effecten minimaliseren, volgens de APA.
