Echografie is een medische procedure waarmee professionals in de gezondheidszorg de foetale groei tijdens de zwangerschap kunnen onderzoeken en volgen. Het wordt ook gebruikt voor het diagnosticeren en onderzoeken van verschillende andere kwalen en gezondheidsproblemen. De echografie is vaak een opwindende prenatale test voor aanstaande ouders, omdat het hen de kans geeft een glimp op te vangen van hun nieuwe baby. Genderidentificatie is meestal geen medisch noodzakelijke procedure, maar het kan worden gedaan als de baby in de juiste positie komt.
Betekenis
Photo Credit monkeybusinessimages / iStock / Getty Images Ultrageluidsexamens worden uitgevoerd met een transducer die geluidsgolven uitzendt door het lichaam, met name in de baarmoeder waar de foetus zich bevindt tijdens een prenatale echografie. Wanneer de geluidsgolven de weefsels raken, reflecteren ze een relatief duidelijk beeld van de baby en alle dingen in de baarmoeder. Deze foto is vaak gemakkelijker voor een opgeleide echoscopiste om te begrijpen, maar hoe later de echografie wordt uitgevoerd tijdens de zwangerschap, hoe duidelijker het beeld. Ultrasone ultrasoundgeluiden met 3D- of 4D-technologie kunnen een nog duidelijker beeld van de baby onthullen voor het ongetrainde individu om te beoordelen.
Functie
Photo Credit Photodisc / Photodisc / Getty Images Het aantal echo's dat wordt uitgevoerd binnen één zwangerschap varieert sterk, afhankelijk van de zwangerschap van de vrouw en de zorgverlener. Heel vroeg in de zwangerschap, tussen de zesde en tiende week, kan een echografie worden gedaan om de zwangerschap te bevestigen. Dit onthult over het algemeen een zeer klein embryo en een hartslag ongeveer acht weken na de conceptie. Op elk moment vóór 20 weken kan een echografie worden gedaan om de baby te meten en een geschatte vervaldatum vast te stellen als de vrouw niet helemaal zeker is van de ovulatiedata. Na 18 weken zwangerschap kan een echo worden gemaakt om het geslacht, het scherm voor geboorteafwijkingen en andere zwangerschapskwesties te onthullen. Aanvullende echografie-onderzoeken kunnen tijdens de zwangerschap worden uitgevoerd wanneer een vrouw of haar baby als een hoog risico is aangemerkt.
Identificatie
De transducer zendt geluidsgolven uit, waar de technicus ze ook leidt. Tijdens het onderzoek kan de technicus bekijken welke delen van de baby openlijk worden weergegeven binnen het bereik van de geluidsgolven. Als de baby in een strakke positie wordt gedraaid of wordt gestopt, kan het moeilijker zijn haar meer minutieuze details te bekijken, waaronder vingers, tenen, geslachtskenmerken en gelaatstrekken.
Oplossing
Photo Credit XiXinXing / XiXinXing / Getty Images Veel echografen, met name diegenen die gespecialiseerd zijn in verloskundige examens, zijn bereid om de baby te laten bewegen tijdens een examen. Moeders worden vaak aangemoedigd om veel water te drinken tijdens de eerste maanden van de zwangerschap om de vloeistofniveaus optimaal te maken in de baarmoeder. Wanneer een baby zich in een minder ideale positie bevindt, kan de moeder gevraagd worden om op haar zij te liggen, op te staan en rond te bewegen of verschillende andere bewegingen uit te voeren om de baby een beetje te verdringen. Het drinken van een koolzuurhoudende of suikerhoudende drank vlak voor of tijdens de echografie kan de baby stimuleren om te bewegen. Een ijskoud drankje kan ook worden gegeven om de baby wakker te maken.
Hoesten, lachen of praten zijn andere eenvoudige dingen die een moeder kan proberen. Soms zal de beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, zoals de verloskundige of verloskundige, de baby voelen voor grootte en positie in de latere maanden van de zwangerschap. Hierdoor kan de baby wakker worden en hem aanmoedigen om te bewegen. Persistentie is essentieel als het belangrijk is dat de baby beweegt tijdens de echografie. Wanneer alle methoden zijn mislukt, moet het onderzoek mogelijk opnieuw worden gepland voor een periode waarin de baby actiever is.
overwegingen
Photo Credit Design Pics / Design Pics / Getty Images Het dragen van meer dan één foetus, zoals een tweeling of drieling, kan het nog moeilijker maken om specifieke kenmerken van de baby's te onderzoeken, inclusief geslacht. Het kan gemakkelijk zijn om de baby's te laten bewegen, maar dit hoeft niet te betekenen dat de gewenste functies zichtbaar zullen zijn. De baby's hebben slechts zoveel ruimte om van positie te veranderen en het onderzoeken van speciale kenmerken gemakkelijker te maken.
Naarmate de zwangerschap vordert, kan de baby bewegen, maar deze is mogelijk niet significant genoeg om dingen te onthullen die gender- of gelaatstrekken bevatten. Tegen het einde van de zwangerschap kan de baby verloofd raken in het bekken van de moeder ter voorbereiding op de bevalling. Deze houding is instinctmatig en knus, en doet inspanningen om de baby soms futiel te laten bewegen.
