Kortetermijngeheugenverlies bij tieners heeft verschillende oorzaken. De plaats waar echte herinneringen worden opgeslagen ligt diep in de hersenen in subcorticale gebieden die de temporale kwab en de hippocampus worden genoemd. Actueel geheugenverlies dat oploopt door schade aan deze structuren is meestal niet de reden voor geheugenproblemen bij tieners. Het kortetermijngeheugenverlies bij jonge volwassenen kan het best worden verklaard door eerst de verschillende onderliggende mechanismen van het kortetermijngeheugen te begrijpen, omdat deze circuits tijdens de adolescentie kwetsbaar blijven.
Wat is kortetermijngeheugen?
Kortetermijngeheugen wordt ook werkgeheugen genoemd. In zijn handboek over psychologische beoordeling definieert psycholoog Gary Groth-Marnat werkgeheugen als actieve betrokkenheid bij nieuwe informatie die voorafgaand aan het leren moet plaatsvinden. Hij stelt dat werkgeheugen 'een uitvoerende component bevat die informatie heeft geïnitieerd, gecontroleerd en geëvalueerd'. Op deze manier moet werkgeheugen worden geactiveerd om nieuwe informatie te leren en op te slaan in de geheugencircuits in de hersenen. In het dagelijkse leven van een tiener ontstaan regelmatig veel afleidingen. Zodoende kan op elk gegeven moment het werkgeheugen worden verstoord, wat waarschijnlijk zal resulteren in een onvermogen om gemiste informatie op te halen. Wanneer dit gebeurt, zal het kind het gevoel hebben dat er geheugenverlies is opgetreden, terwijl het werkgeheugen eigenlijk nooit op de eerste plaats betrokken was.
Aandacht en de tiener
Aandacht ligt ten grondslag aan het geheugen in een zeer vergelijkbare functie als het werkgeheugen. Verdeelde aandacht is de mogelijkheid om specifieke informatie bij te wonen die wordt geleerd te midden van achtergrondgeluid. Achtergrondgeluid voor de tiener kan bestaan uit muziek, tv, telefoongesprekken en elk ander aantal activiteiten. Wanneer de aandacht verdeeld is, kan het resultaat zijn dat nieuwe informatie niet correct is gecodeerd voor geheugenopslag. In 2000 onderzocht psycholoog Angela Troyer de impact van aandachtskwesties op het geheugen bij jongeren. Ze vond dat het coderen van nieuwe informatie in veel gevallen volledige aandacht vereist. Tieners realiseren zich mogelijk niet in hoeverre hun niveau van achtergrondgeluid van invloed is op de mogelijkheid om informatie te coderen en op te halen.
Verwerkingssnelheid
Verwerkingssnelheid verwijst naar hoe snel een persoon informatie verwerkt in verbale en visuele formaten. De rol van de verwerkingssnelheid in het geheugen is vrij belangrijk in een klaslokaal. Wanneer een kind probeert nieuwe informatie van een leraar te leren in een lezing of een powerpoint-indeling, is de mogelijkheid om feiten in het lange-termijngeheugen te coderen en op te slaan gedeeltelijk afhankelijk van het vermogen om snel te verwerken wat er wordt gezegd. Psycholoog Hanna Moulder onderzocht de rol van verwerkingssnelheid in academische prestaties bij kinderen en vond dat leren en geheugen significant lager was bij kinderen met een slechte verwerkingssnelheid. Dus, als een tiener informatie niet snel genoeg heeft verwerkt, zal het resultaat waarschijnlijk aanvoelen als geheugenverlies als de echte boosdoener de verwerkingssnelheid vertraagt.
Emotionele kant van het geheugen
Emotionele toestand speelt een rol in het geheugen. Gezien het hoge niveau van emotionaliteit tijdens de adolescentie, moet deze factor in aanmerking worden genomen wanneer geheugenverlies bij tieners optreedt. Depressie, angst, sociaal drama en meer ernstige psychiatrische stoornissen maken het moeilijk voor een kind om het juiste cognitieve functioneren te behouden en actief deel te nemen aan het leren. Bijvoorbeeld, onder de tekenen van depressie beschreven door "Diagnostisch en Statistisch Handboek van Psychische Aandoeningen" zijn slechte concentratie en geheugen. Aldus blijft een kind dat lijdt aan emotionele beroering kwetsbaar voor een verminderd kortetermijngeheugen.
Betekenis
Gezien de verscheidenheid aan systemen die goed moeten functioneren om het geheugen te activeren, als een tiener klaagt over geheugenverlies, is het belangrijk om de klacht uit te pakken. Wanneer het probleem wordt opgesplitst in de stapsgewijze processen die betrokken zijn bij het leren en het verkrijgen van nieuwe informatie, zullen ouders over het algemeen vinden dat verwerkingssnelheid, aandacht of emotionele afleiding ten grondslag ligt aan het geheugenverlies. Als al deze systemen geactiveerd lijken te zijn en het kind nog steeds het gevoel heeft dat er geheugenverlies is opgetreden, kan een professionele consultatie met een klinisch neuropsycholoog nodig zijn.
