Er zijn veel symptomen van HIV die in de mond aanwezig zijn. Ongeveer 90 procent van de HIV-positieve patiënten zal ten minste een orale stoornis ervaren, volgens TheBody.com, een compendium van kennis over HIV en AIDS. Deze orale condities kunnen de eerste tekenen zijn die artsen ertoe brengen om de patiënt te vragen HIV-testen te ondergaan. De aandoeningen kunnen worden onderverdeeld in vier categorieën: abnormale celgroei, virale infecties, schimmelinfecties en bacteriële infecties.
Abnormale celgroei
Abnormale celgroei bij HIV-patiënten hangt gewoonlijk samen met Kaposi-sarcoom of lymfoom, volgens TheBody.com. Het sarcoom van Kaposi is de meest voorkomende kanker geassocieerd met HIV en AIDS. Meestal presenteert Kaposi's sarcoom zich op de huid, maar 50 procent van de patiënten ervaart Kaposi's sarcoom in de mondholte. Het sarcoom lijkt op orale vlekken en zwellingen. Deze laesies zijn rood of paars en kunnen vlak of hobbelig zijn.
Lymfomen zijn grote gezwellen van de lymfeklieren. Deze komen niet zo vaak voor als het sarcoom van Kaposi. De massa is meestal aanwezig op de mond of in de buurt van de amandelen. Deze kleine brokken kunnen het slikken of kauwen verstoren.
Virale infecties
Vaak kunnen patiënten met HIV of AIDS worden geïnfecteerd door virussen. Deze virussen kunnen zich presenteren met orale zweren. De twee meest voorkomende virale infecties bij HIV-patiënten zijn herpesvirus en harige leukoplakie. Herpes is een virus dat rode zweren op het dak van de mond kan veroorzaken, zoals gerapporteerd door het National Institute of Dental and Craniofacial Research (NIDCR). Herpeszweren kunnen pijnlijk zijn en zijn besmettelijk. De zweren kunnen ook buiten de mond en de lippen verschijnen. Als ze zich buiten de mondholte bevinden, worden de zweren koortsblaren genoemd.
Harige leukoplakie wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr Virus (EBV) en, volgens de NIDCR, is een veel voorkomende orale laesie die wordt gevonden bij AIDS-patiënten. De aandoening presenteert zich als witte vlekken op de tong die niet worden weggevaagd. Deze pleisters kunnen erg dik zijn en worden beschreven als haarachtig. Harige leukoplakie is meestal niet pijnlijk en niet besmettelijk.
Schimmelinfecties
De meest voorkomende schimmelinfectie geassocieerd met HIV is Candidiasis oftewel spruw. Deze aandoening is een gistbesmetting van de mond of het geslachtsdeel dat geassocieerd is met HIV-infecties, zoals gemeld door Drugs.com. De ziekte wordt gekenmerkt door een ontsteking van de tong en mond. Er is ook een dikke witte film op de getroffen gebieden. Elke patiënt met HIV kan worden gediagnosticeerd met Candidiasis, maar de ziekte wordt meestal gevonden bij patiënten met CD4-lymfocyten (een soort van witte bloedcellen) van minder dan 200.
Bacteriële infecties
Bacteriële infecties veroorzaken een ontsteking van het tandvlees, gingivitis genaamd. Tandvleesontsteking kan voorkomen bij normale individuen, maar seropositieve patiënten krijgen meestal de zwaardere vormen van de ziekte, volgens TheBody.com. Voorbeelden van deze ernstige bacteriële infecties zijn necrotiserende ulceratieve parodontitis (NUP) en lineair gingivitis erytheem (LGE).
NUP is een pijnlijke infectie die spontane bloeding kan veroorzaken. NUP vernietigt snel het tandvlees en het onderliggende bot. De patiënt ervaart meestal wat is beschreven als diepe kaakpijn.
LGE wordt door TheBody.com beschreven als een infectie van de tanden en het tandvlees die zich voordoet met een rode lijn die beperkt is tot het gebied waar tanden en tandvlees samenkomen. LGE kan bloedingen veroorzaken en kan worden verward met normale gingivitis. Van LGE is gerapporteerd dat het leidt tot NUP.
