Oxidatie is een chemisch proces dat, losjes gedefinieerd, betrekking heeft op het verwijderen van elektronen uit bepaalde gebieden van een molecuul. In biochemische processen resulteert oxidatie in het algemeen in de afgifte van energie. Als zodanig, als je glucose "verbrandt" voor energie, oxideren je cellen in feite het glucosemolecuul om de producten koolstofdioxide en water te produceren.
Glucose
Het glucosemolecuul bevat opgeslagen energie in zijn bindingen, net als andere voedingsstofmoleculen, zoals zetmeel, eiwitten en vetten. Wanneer u voedsel consumeert dat glucose bevat, verteren u het voedsel en nemen de glucose in uw bloedbaan op. Van daaruit nemen cellen de glucose op en slaan ze op voor later gebruik of chemisch verbranden om energie te leveren. Oxidatie van glucose is analoog aan het op verschillende manieren verbranden van hout: het geeft chemische energie af.
glycolyse
Het proces van volledige glucose-oxidatie begint met een cel die een glucosemolecuul splitst in twee moleculen van pyruvaat, verklaren Drs. Reginald Garrett en Charles Grisham in hun boek "Biochemistry." Dit gebeurt via een reeks van 10 reacties die gezamenlijk glycolyse worden genoemd. Het splitsen van glucose in pyruvaat vertegenwoordigt een gedeeltelijke oxidatie van glucose en treedt op bij het vrijkomen van een kleine hoeveelheid energie. Volledige oxidatie van glucose vereist echter aanvullende reacties.
Kreb's Cycle
De rest van de glucose-oxidatie gebeurt via een reeks reacties, de Kreb's Cycle genaamd. Deze reacties modificeren pyruvaat om een molecuul te produceren dat acetyl-CoA wordt genoemd en dat vervolgens een reeks van acht extra reacties ondergaat, legt Drs. Mary Campbell en Shawn Farrell in hun boek "Biochemistry." Aan het einde van de Kreb-cyclus wordt glucose volledig geoxideerd en is alle beschikbare energie van het oorspronkelijke glucosemolecuul vrijgegeven en verzameld door de cel.
producten
De producten van volledige glucose-oxidatie zijn koolstofdioxide en water. Omdat deze moleculen de producten zijn van een grondige energiewinning, zijn het in wezen cellulaire afvalproducten - de cel kan ze niet gebruiken om extra energie te leveren. Cellen recyclen water dat is geproduceerd door glucose-oxidatie. Koolstofdioxide diffundeert echter in de bloedbaan en reist naar de longen. Van daaruit adem je het uit. In essentie, wanneer je glucose consumeert en verbrandt, adem je de producten van glucose-oxidatie uit.
