De meeste ouders kunnen niet wachten op het eerste woord van hun kind. Maar rond de leeftijd van 3, verlangen ouders vaak naar slechts enkele momenten van stilte gedurende de dag. Veel kleuters zijn constante gesprekspartners, die elke gedachte in hun hoofd loslaten in een oneindige stroom. Praten met je, of gewoon met zichzelf, is een van de manieren waarop kinderen informatie leren, verwerken en verwerken, dus je wilt de kraan niet uitschakelen. Maar de samenleving eist dat kinderen alleen op bepaalde tijden leren spreken. De meeste kinderen leren dit van nature; degenen die dat niet doen, kunnen een ontwikkelingsstoornis hebben die onderzoek vereist.
Normaal praten definiëren
Voor veel kleuters, wanneer hun ogen openen, beginnen de woorden uit hun mond te spatten; ze stoppen niet met praten totdat ze 's nachts in slaap vallen. "Waarom" vragen stellen "de hele dag" valt in het bereik van normaal gedrag voor 3- tot 4-jarigen, de Canadese maatschappelijk werker Gary Direnfeld legt uit op de website van Ouders Canada. Maar op de leeftijd van 5 leren de meeste kinderen dat het gesprek een element van geven en nemen, en dat ze op hun beurt moeten wachten om te zeggen wat hen bezighoudt. Een kind dat nog geen gespreksvoering beheerst, of gesprekken monopoliseert, kan zich op de leeftijd van 7 of 8 jaar sociaal verbannen. Praat met je kinderarts als het praten van je kind overdreven lijkt.
Soorten overmatig praten
Overmatig praten kan in twee categorieën vallen: gedragsmatig en biologisch. Als je kind te veel praat omdat hij heeft geleerd dat het een manier is om aandacht te krijgen, is het een gedragsprobleem dat je kunt veranderen. Veranderingen in de frontale kwab van de hersenen, die het vermogen om een gouverneur op bepaald gedrag te zetten, bepalen, veroorzaakt biologisch gebaseerd overmatig praten. Problemen met het functioneren van de rechterhersenhelft kunnen te kampen hebben met non-verbale leerstoornissen. Deze kinderen praten vroeg, maar veel over hun gesprek bestaat uit 'cocktail speech', een constante conversatie die weinig inhoud bevat, volgens het artikel in Parents Canada. Sommige kinderen met biologisch gestoorde aandoeningen hebben een onder druk staande spraak, wat betekent dat ze luid en onophoudelijk praten, zelfs als niemand luistert, en ze zijn moeilijk te onderbreken, volgens het boek "Modern Differential Geometric Techniques in the Theory of Continuous Distributions of Dislocations. "
Oorzaken van overmatig praten
Kinderen met een aandachtstekort / hyperactiviteitsstoornis, pervasieve ontwikkelingsstoornissen, waaronder autisme en het syndroom van Asperger of een bipolaire stoornis, praten vaak overdreven, volgens het boek 'Overlevingsstrategieën voor ouders van kinderen met een bipolaire stoornis: innovatieve opvoeding en counselingstechnieken'. Angst of woede problemen kunnen ook overmatig praten veroorzaken. Kinderen met pervasieve ontwikkelingsstoornissen of bipolaire stoornissen hebben mogelijk onder druk gezette spraak die ze niet kunnen controleren. Kinderen met bepaalde soorten hersenbeschadiging of genetische syndromen, zoals het Williams-syndroom, praten ook te veel en maken weinig tot geen onderscheid tussen vrienden en vreemden, of tussen passend of niet-geschikt gesprek, volgens een in 2007 verschenen artikel in The New York Times. ."
Je kind helpen
In veel gevallen halen kinderen die teveel praten geen non-verbale signalen van anderen over die op irritatie, woede of frustratie duiden. Omdat 65 procent van het gesprek non-verbaal is, legt Sue Thompson, docent in het speciaal onderwijs, uit in een online artikel over Learning Disability. Een kind dat deze signalen niet opneemt, zal meer praten omdat non-verbale reacties niet wegzakken of over zijn hoofd gaan. De meeste kinderen die te veel praten, zullen niet stoppen alleen maar omdat je hen dat vraagt. In sommige gevallen kan therapie of gedragsverandering helpen.
