Fietsen is ongetwijfeld een gewrichtsvriendelijk alternatief voor hardlopen, op voorwaarde dat je niet ten prooi valt aan een gemeenschappelijke bron van sportblessures: trainingsfout. Want hoe groot en ingewikkeld het ook is, je kniegewricht kan gemakkelijk gewond raken door zijn afhankelijkheid van de omliggende spieren en ligamenten voor stabiliteit. Het mediale collaterale ligament, of MCL, is een van deze belangrijkste stabiliserende ligamenten.
Anatomie
Vier grote ligamenten verbinden uw dijbeen, of dijbeen, met uw onderbeengraten: de voorste en achterste kruisbanden, die respectievelijk een "X" vormen voor en achter uw kniegewricht; en de mediale en laterale collaterale ligamenten, respectievelijk gevonden aan de binnen- en buitenkant van je knie. Het mediale collaterale ligament helpt specifiek de uitlijning tussen uw femur en scheenbeen of scheenbeen te behouden. Zonder een MCL zou je knie naar binnen toe gespannen zijn. Omdat de MCL-lagen communiceren met verschillende structuren in de knie, kunnen MCL-letsels secundaire schade veroorzaken.
Oorzaken
Volgens de orthopedist Patrick McMahon van de universiteit van Pittsburgh is het mechanisme achter MCL-verstuikingen een valgusstress, of een naar buiten draaien, bij het kniegewricht. Zo kan overmatig gebruik van het kniegewricht en kronkelblessures leiden tot MCL-verstuikingen. Bijvoorbeeld, plotselinge toename in intensiteit of plotselinge richtingsveranderingen tijdens het fietsen met hoge snelheden kunnen contracties van de harde spieren veroorzaken die excessieve stress op de MCL leggen. Hoewel minder waarschijnlijk, kan een directe slag aan de buitenkant van het kniegewricht ook de MCL beschadigen, zoals zoals tijdens een fietsongeval.
Classificatie
Zoals met alle ligamenten worden MCL-letsels beschouwd als "verstuikingen" en geclassificeerd in drie graden. Bij een MCL-verstuiking van graad 1 is het ligament licht beschadigd maar nog steeds in staat om het kniegewricht te stabiliseren. Graad 2 MCL-verstuikingen worden beschouwd als gedeeltelijke tranen omdat ze het ligament tot het punt van losheid rekken. Het ligament is echter nog steeds functioneel. Graad 3 MCL-verstuikingen zijn complete scheuren waarbij het ligament in twee stukken is gesplitst, waardoor het ligament niet functioneel is en het kniegewricht instabiel.
Tekenen en symptomen
Mensen die MCL-verstuikingen ervaren, geven vaak melding van een ploffend, trekkend of trekkend gevoel ten tijde van een verwonding. Bijkomende algemene aanwijzingen voor een MCL-letsel zijn onder meer kniestijfheid; pijn en tederheid aan de binnenkant van de knie; mank lopen met een gebogen knie; en zwelling en blauwe plekken op de plaats van de verwonding na 24 uur. Onmiddellijke zwelling ten tijde van een MCL-letsel kan erop duiden dat de omliggende structuren ook zijn beschadigd. Ironisch genoeg merkt McMahon op dat MCL-blessures van graad 1 en 2 meestal pijnlijker zijn dan complete tranen.
Behandeling
Het onmiddellijke beheer van MCL-letsels omvat rust, ijs, compressie en elevatie. MCL-letsels van de eerste en tweede graad worden meestal conservatief behandeld met een cast of een brace. Het hoofddoel is om de knie te beschermen tegen valgusstress en de kniebeweging binnen een week of twee te hervatten. Er is meer controverse rond de superioriteit van chirurgie dan conservatieve behandeling als het gaat om graad 3 MCL-blessures. McMahon merkt echter meer bewijs op ten gunste van chirurgisch herstel wanneer meerdere ligamenten in dezelfde knie worden gescheurd.
het voorkomen
Verkeersveiligheidsmaatregelen en fietsveiligheidsuitrusting zijn essentieel voor algemene letselpreventie. U kunt MCL-blessures voorkomen door een aantal maatregelen, waaronder een goede fysieke conditie om spierkracht en flexibiliteit te ontwikkelen, veilige trainingstechnieken, proprioceptieve training en scharnierende beugels om valgusstress te beperken. Het is net zo belangrijk om niet voor elke fietssessie een warming-up en stretching over te slaan. Volgens Navy Environmental Health Center specialist in letselpreventie Diana Settles, moet u ook zorgen voor een goede pasvorm van uw fiets, en niet uw knie in volledige extensie of hyperextensie plaatsen tijdens het fietsen.
