Vingerafdrukken worden vaak gebruikt om een persoon te identificeren. Onderzoek suggereert ook dat vingerafdrukken informatie kunnen geven over toekomstige ziektes die een individu kan riskeren zich te ontwikkelen. Elke vingerafdruk ontwikkelt zich in fasen naarmate een foetus groeit, en vormt een uniek patroon van richels, bogen, kransen en lussen.
Finger Pad-ontwikkeling
De ontwikkeling van pads op de vingers en palmen van foetussen markeert de drempel voor de ontwikkeling van vingerafdrukken. Dit gebeurt tijdens de tweede en derde zwangerschapsmaand, wanneer de vingers zich ontwikkelen en de foetus tussen 1 inch en 3 1/2 inch groot is. De algehele groeisnelheid van een foetus en plaatsing van de pads op ontwikkelende vingers helpt te bepalen waar de toekomstige identificerende huidinkepingen zullen worden geplaatst.
Huidlaaggroei
De derde en vierde maand van de zwangerschap vinden de huid van een foetus die transformeert van dunne transparantie naar een wasachtige coating. Het is gedurende deze tijd dat de middelste laag van de huid, de basale laag genaamd, de binnenste dermis en epidermis huidlagen begint te ontgroeien. Het knikken en vouwen van deze huidlaag is gedeeltelijk verantwoordelijk voor de unieke spanningen in vingertopkompressen die zichtbaar worden als de ontwikkeling plaatsvindt.
Creatie van ruggen
De eerste identificatietekens die op de huid van een foetus voorkomen, worden ruggen genoemd. Randen zijn de vage lijnen op de vingertoppen die de basis vormen voor een vingerafdruk. Een foetus raakt de omliggende structuren aan - haar exacte positie in de baarmoeder en de dichtheid van het vruchtwater van de baarmoeder bepalen hoe elke individuele rand zal vormen. Het niveau van activiteit van een foetus en de algemene chaos van de baarmoedercondities voorkomen dat vingerafdrukken zich op dezelfde manier ontwikkelen bij foetussen.
Ridge Patronen
Tegen de tijd dat een foetus zes maanden oud is en ongeveer 12 inch groot, zijn zijn vingerafdrukken en voetafdrukken volledig ontwikkeld. De richels op de vingertoppen van een foetus vormen tegen die tijd drie hoofdpatronen, gecategoriseerd als bogen, lussen en kransen, met daartussen veel patronen. Deze patronen bevinden zich op de vingertoppen, handpalmen en voetzolen en worden gebruikt om dingen te vatten.
Vingerafdrukkenmerken
Rugpatronen delen twee gemeenschappelijke kenmerken die in elke vingerafdruk worden aangetroffen: nokeinde en vertakking. De sequenties van nokeinde en bifurcatie-eigenschappen zijn verschillend in elke vingerafdruk. Een nokeinde bestaat uit een rand die abrupt eindigt; bifurcatie wordt gecreëerd door een enkele rug die in twee vorken en doorloopt als afzonderlijke ruggen. Deze nokkenmerken kunnen een genetische routekaart zijn voor de aanleg van bepaalde ziekten. Tot nu toe hebben onderzoekers gevonden dat mensen met diabetes een veel hogere nultelling hebben dan mensen met een normale glucosetolerantie.
