Omdat de ernst van rugpijn zo veel varieert van patiënt tot patiënt, zijn er verschillende behandelingen om uit te kiezen.
pijnstillers
Pijnstillers worden typisch lokaal geïnjecteerd of aangebracht (rechtstreeks op de huid). Ze zijn meer affectief als ze worden geïnjecteerd, maar dit is geen praktische manier om ze routinematig te nemen. De plaatselijke toediening is beperkt in hoeveel het geneesmiddel de huid binnendringt. De meest voorkomende toepassing is met de Lidoderm-pleister. Deze pleister wordt aangebracht op de aangetaste huid en geeft lidocaïne vrij, waardoor de huid wordt "verdoofd". Vanwege hun kortwerkende actie worden ze vaker gebruikt voor diagnostische doeleinden dan voor therapeutische doeleinden.
Muscle Relaxants
Van spierverslappers wordt gedacht dat ze werken op het secundaire spierspasme dat gepaard gaat met pijn. Van hen is ook bekend dat ze de angst minimaliseren die soms gepaard gaat met pijn, wat de pijn verergert of versterkt. Ze kunnen je ook helpen om te slapen. Net als narcotica zijn ze potentieel verslavend en moeten ze met de nodige voorzichtigheid worden toegediend.
antidepressiva
Antidepressiva werken door het verhogen van de hoeveelheid norepinephrine of serotonine in de synapsen van zenuwen. Dit zijn neurotransmitters die helpen de communicatie tussen zenuwen in de hersenen te bemiddelen. Deze medicijnen hebben een subtieler en minder voorspelbaar effect op pijn, en doorgaans wordt de verlichting met enkele weken vertraagd. Antidepressiva worden meer gebruikt voor pootpijn dan rugpijn, of voor rugpijn wanneer er een element van depressie bovenop zit. Over het algemeen is de werkzaamheid van antidepressiva veel minder voorspelbaar dan andere medicijnen.
Antiseizure medicatie
Antiseizure medicijnen worden steeds vaker gebruikt. Oorspronkelijk gebruikt voor epileptische aandoeningen, stabiliseren ze zenuwcelmembranen en maken ze de zenuwen minder "prikkelbaar". Naar mijn ervaring is hun effect, net als bij de antidepressiva, moeilijk te voorspellen. Ze zijn het meest effectief voor neuropathie (pijn of gevoelloosheid als gevolg van een zieke zenuw).
Epidurale injectie
Een epidurale injectie is de toediening van een vloeibaar steroïde buiten de dura (het taaie membraan dat de zenuwen bedekt). De injectie is het meest effectief wanneer deze wordt toegediend onder begeleiding van een fluoroscoop, een röntgenapparaat dat de punt van de naald net voor injectie laat zien. Deze injectie wordt meestal direct in de rug gegeven. De meeste pijnbeheersingsartsen zullen een epidurale injectie niet meer dan driemaal toedienen in een periode van zes maanden.
Facet injectie
Dit is de toediening van een of beide steroïden en een analgeticum aan het facetgewricht. De injectie kan in het gewricht zijn (intra-articulair) of in de buurt van de zenuw die het gewricht (het mediale vertakkingsblok) binnendringt. Deze injecties kunnen therapeutisch zijn (om de pijn te verbeteren) of diagnostisch (om te achterhalen of dat facet pijn veroorzaakt).
Morfine Intrathecal-pomp
Dit is een apparaat dat in de rug kan worden geïmplanteerd. Het levert medicijnen (meestal morfine) in de spinale vloeistof die de zenuwen baadt. Morfine helpt bij pijn en helpt de patiënt andere bijwerkingen van narcotica te vermijden, zoals lethargie en obstipatie. Het gebruik ervan is tot op zekere hoogte beperkt door tolerantie, zoals het geval is met andere narcotische afleveringsmethoden. Het narcoticum wordt aan de patiënt toegediend met een programmeerbare snelheid, die kan worden aangepast om de pijn onder controle te houden.
Chirurgie
Hier zijn enkele take-home-punten als u een operatie overweegt om uw rugklachten te verhelpen:
- Chirurgie is veel effectiever bij het verbeteren van de symptomen van de benen dan bij de rugklachten.
- Het succes van een operatie is meer afhankelijk van de juiste operatie dan van de juiste operatie.
- Een operatie is zelden 'nodig' en moet als een optie worden beschouwd.
- Zorg ervoor dat uw chirurg uitlegt wat er zal gebeuren als u geen operatie ondergaat.
