Gymnastiek vereist uitzonderlijke atletische vaardigheden, afhankelijk van kracht, uithoudingsvermogen en flexibiliteit. De discipline onderscheidt zich van vele andere sporten, echter in zijn unieke esthetische eisen; naast fysiek vermogen worden gymnasten beoordeeld op hun kunstenaarschap. Binnen het bredere veld van turnen kunnen atleten zich specialiseren in artistieke gymnastiek, een internationaal erkende discipline die zich richt op de artistieke en technische aspecten van uitdagende gymnastiekprestaties. Turners kunnen ook worden omschreven als artistieke of krachtsporters als een subjectieve beschrijving, op basis van hun primaire kracht en benadering van de sport.
Basisprincipes van de gymnastiek
Zoals gedefinieerd door USA Gymnastics, het bestuursorgaan van de Verenigde Staten voor de sport, kunnen gymnastiek worden onderverdeeld in vier basiscategorieën: artistieke gymnastiek, ritmische gymnastiek, acrobatische gymnastiek (of "acro"), en trampoline en tuimelen. Artistieke gymnastiek omvat veel van de bekendste evenementen, waaronder vloeroefeningen, zadelpaarden, ringen, horizontale balken, gewelf en evenwijdige staven. Zowel heren- als damesteams strijden in de Olympische Spelen, de grote competitie voor de sport. Ritmische gymnastiek, een meer op dans geïnspireerde discipline, heeft ook de hoogste internationale competitie bij de Olympische spelen, net als trampoline en tuimelen. Acrobatische gymnastiek daarentegen is niet opgenomen in de Olympische Spelen, hoewel de competitieve sport wordt gereguleerd door de Internationale Gymnastiek Federatie, net als de andere drie divisies.
Artistieke gymnastiek: de sport
Artistieke gymnasten doen doorgaans mee aan verschillende gymnastische evenementen en worden beoordeeld op hun algehele prestaties tijdens de evenementen om zich te kwalificeren voor finales en prijzen. Oordelen wordt traditioneel gedaan op een schaal van maximaal 10, hoewel Olympisch jureren sinds 2006 twee groepen rechters heeft gebruikt, met scores van maximaal 20. Een panel van juryleden beoordeelt de fysieke vaardigheden van de turner door de moeilijkheidsgraad van de gekozen routine te beoordelen. . Het andere panel richt zich op kunstenaarschap, compositie en de algehele uitvoering van de routine.
Artistieke en krachtenturners: stijl
Afgezien van de officiële verdeling van de sport, kan een gymnast als een "artistieke" gymnast worden beschouwd als een subjectief commentaar op basis van haar algehele stijl van optreden. Mattieland Larson, lid van het nationale National Team, kan bijvoorbeeld als een artistieke concurrent worden beschouwd, gezien haar sierlijke bewegingen. Daarentegen wordt de term "krachtsporter" meestal gereserveerd voor concurrenten die uitzonderlijke sterkte vertonen of wier technische vaardigheden hun genade overschaduwen. Hoewel geen van beide termen strikt complementair of ongunstig is, worden ze subjectief gebruikt om onderscheid te maken tussen de stijlen van verschillende atleten.
Kracht en artisticiteit: beoordelen
Terwijl veel sporten zijn ontworpen met concrete, ingebouwde succesmaatstaven, zoals doelen of punten, vertrouwen gymnastiekevenementen op de beslissingen van een panel van rechters en een reeks beoordelingscriteria. De beoordeling van alle gymnastische evenementen is bedoeld om gelijke aandacht te geven aan de moeilijkheidsgraad van de bewegingen die een gymnast onderneemt en aan de sierlijke uitvoering van deze bewegingen. Dezelfde gecombineerde scoremethode wordt toegepast op artistieke gymnastiekevenementen, evenals divisies zoals trampoline of acrobatische gymnastiek. Omdat scoren uiteindelijk subjectief is, is controverse en meningsverschillen wijdverspreid onder gymnastiekfanaten over de vraag of jurypanels evenwichtig zijn in het beschouwen van macht en artisticiteit.
