Cellen zijn de basiseenheid van structuur en functie van het leven. Een evenwicht tussen vloeistoffen en elektrolyten is nodig om cellen te laten overleven en normaal te laten functioneren. Volgens 'Nursing Standard' is ongeveer 60 procent van het menselijk lichaam water en bevat lichaamswater elektrolyten. Het is de taak van de nieren om vocht en elektrolyten te controleren. Op een dagelijkse basis moet wateropname worden afgewogen tegen waterverlies.
Vloeistofbalans
Water voor het lichaam komt van zowel vloeistoffen als voedsel. Water gaat meestal verloren door urine, maar ook door verdamping van de huid bij transpireren, de luchtwegen en in de ontlasting. Wanneer de waterinname hoog is, produceren de nieren grotere hoeveelheden urine om een evenwicht te bewaren. Wanneer het lichaam water verliest, zullen de nieren proberen water te besparen door een kleine hoeveelheid geconcentreerde urine te produceren.
Elektrolyt-significantie
Elektrolyten zijn geladen deeltjes in lichaamsvloeistoffen die helpen bij het overbrengen van elektrische impulsen voor het goed functioneren van het hart, de zenuwen en spieren. Het aantal positief geladen deeltjes en negatief geladen deeltjes moet gelijk zijn. Een verstoring van dit evenwicht kan leiden tot levensbedreigende omstandigheden.
uitdroging
Vloeistofbalans kan door ziekte worden verstoord. Uitdroging is een veel voorkomende bijwerking van een ziekte die de balans van vloeistoffen en elektrolyten verstoort. Patiënten kunnen uitgedroogd raken als hun eetlust laag is en ze niet voldoende eten en voldoende vocht drinken. Zoals vermeld in "Nursing Standard", voorkomen fysieke problemen zoals braken, darmstoornissen of bewusteloosheid een normale inname. Koorts van infecties en verhoogde urineproductie van medicijnen of diabetes kan ook uitdroging veroorzaken. Wanneer uitdroging optreedt, zal het lichaam proberen dit te compenseren door water in het bloed te trekken om het bloedvolume en de bloeddruk te handhaven, terwijl de nieren geconcentreerde urine produceren in een poging water te besparen.
Over-Hydration
Overmatige hydratatie is een teveel aan lichaamswater. Overmatige hydratatie wordt vaak gezien bij patiënten met hartfalen, nierstoornissen en leveraandoeningen. Wanneer overhydratie optreedt en de nieren niet in staat zijn om te compenseren, zal vloeistof een back-up maken, waardoor het hart wordt aangetast en een onbalans van vocht en elektrolyten in het lichaam ontstaat. Wanneer overhydratie optreedt, kunnen in sommige situaties medicijnen worden toegediend om de urineproductie te helpen verhogen om het probleem op te lossen. Als de nieren volledig falen, kan dialyse nodig zijn.
Elektrolyeonbalans
De primaire elektrolyten in het lichaam zijn kalium, magnesium, calcium en fosfor. Volgens "RN" kan te veel of te weinig van een van deze snel een groot probleem voor de patiënt worden. De balans van elektrolyten wordt geregeld via een feedbacksysteem. Als een bepaald elektrolytniveau te hoog is, proberen de nieren de uitscheiding te verhogen of vloeistof vast te houden als compenserend mechanisme om te egaliseren. Extreem hoge of lage elektrolyten kunnen een constellatie van complicaties veroorzaken, zoals spierzwakte of verlamming, verwardheid, abnormale hartritmes of hartstilstand.
